Behalve de zwarte marlijn die een uitgesproken trouw aan zijn verblijfplaats vertoont, trekken alle marlijnen met de zon en het warme water van juni tot september mee naar het noorden, en van december tot maart naar het zuiden. Ze houden van de zon en waarderen water van 24 tot 31 graden. De blauwe marlijn begeeft zich nu en dan in water van 20°. De gestreepte marlijn waagt zich zelfs in 16°.
De meeste marlijnen zijn solitair, maar wanneer er in een bepaald gebied een overvloed aan voedsel is, zijn ze daar soms te vinden in kleine schooltjes.
Over het algemeen geldt dat ze zelden in water voorkomen dat ondieper is dan -55 meter. Ze jagen meestal aan de randen van riffen en onderwater canyons waar er voldoende diepte is.
Ook in open oceaan zijn ze te vinden, maar dat is meestal een lot uit de loterij.
Grote kans heb je ook tussen twee niet ver uit elkaar gelegen riffen.

In principe kan je het jaar rond marlijn vangen, maar dan wel op die plaatsen waar ze met het warme water naar toe trekken. In de meeste big-game gebieden staat dan ook aangegeven wanneer je de beste kans maakt.
De maanstand is ook een belangrijke factor bij het vissen op marlijn. Zo vertelde een schipper mij dat hij in de 4 dagen na volle maan, meer marlijn ziet, dan in alle andere dagen. En ik geloof hem best, want hij vist bijna uitsluitend op marlijn. De meeste schippers houden het echter bij het eerste en laatste kwartier van volle maan als de beste periode.
Volle maan wordt als slecht ervaren.
In hawai zijn de maanloze nachten dan weer het meest gegeerd.
Dagen waarop er slechts een klein briesje staat zijn ook steeds beter of felle wind.
Het getij: Daar zijn de het hoogste en laagste punt van het wisselend tij het succesvolst.
Verder speelt de aanwezigheid van prooivis een grote rol. Marlijn verslind een grote hoeveelheid voedsel en is daar dan ook sterk afhankelijk van.
Succesvol vissen doe je dan ook in de omgeving van scholen Skipjack, tuna, bleufin, makreel, ballyhoo, sardines en andere kleine vissoorten, die hun hoofdvoedsel uitmaken. Ook scholen inktvis zijn hot, maar deze zijn zeer moeilijk te localiseren.  
Er zijn natuurlijk nog andere indicatoren die meespelen, zoals de thermolijn, temperatuur verschillen , de stroomnaden, de aanwezigheid van hoeveelheden kelp, en het uur van de dag.
Maar je moet ervan uitgaan dat vissen toch geen exacte wetenschap is, en geluk ook zijn rol speelt.
Toch is het zo dat slecht een klein deel van de vissers die op marlijn vissen, ook de meeste marlijn vangen. 

Succesvolle technieken:

-Trollen met dood  aas.
-Trollen met levend aas.
-Driftend met dood of levend aas.
-Vissen op anker met dood of levend aas.
-Trollen met lures.

Trollen met levend of dood aas.
Dood aas:
De meest traditionele manier, en ook de manier waarop de eerste marlijn in 1903 met de hengel gevangen is. 
Het best is aas te gebruiken dat op het moment zelf terplaatse aanwezig is. Dat kan om het even welke vissoort zijn in een gewicht van 500gr tot 3kg. De grootste worden vaak als file gevist. Goede vissen hiervoor zijn bonito, dolfin fish, en grote makrelen.
Uitzonderlijk neemt men vaak ook groter aas. Op grote marlijn is het een tijd gebruikelijk geweest om zelfs aasvissen tot 10kg te gebruiken. Aan de atlantische kust van de USA gebruikt men geregeld ook grote paling omdat deze er op sommige momenten massaal aanwezig waren.
De uitrusting verschild naargelang de kans op kleine of grote vissen, en kan licht, medium tot zwaar zijn.
Bij medium en zwaar, het meest gebruikelijk, vist men doorgaans slechts met twee hengels. Dit bijna steeds in combinatie met outriggers.
Bij gebruik van lichtere lijnen of klein aas, trolt men bijna steeds in combinatie met een teaster.
Klein aas wordt daarbij meestal voorzien van een rubber, onder de vorm van een skirt of rubber octopus.
Gerigde aasvissen aan een zware uitrusting zijn meestal bonito of makreel. Deze worden gevist springend in het oppervlak met de haak bovenaan of vooraan de kop.
Vis je met drie lijnen en een oppervlakte springend aas, dan is het vaak goed om het jumpend aas in het midden te vissen en de twee zwemmende aassoorten aan iedere kant iets dieper. Hiervoor gebruik je een loodgewicht juist voor de kop op de lijn aangebracht. Deze vissen worden ook verder achter de boot gevist dan het oppervlak aas.
Voor oppervlak aas is dit ongeveer 30 meter en voor het zwemmend aas 40m.
Aasvissen moeten zo gerigt worden dat ze niet spinnen. Dit niet alleen omdat het niet natuurlijk over komt, maar ook omdat spinnend aas de lijn fel beschadigt door het draaien.
Levend aas:
Deze methode is het succesvolst aan de rand van aasvis scholen.
Met levend aas wordt in verhouding tot dood aas veel trager getrolt. Een snelheid van slecht 4 knopen is normaal.
Bij trollen met levend aas houd de visser meestal de hengel in de hand. Zo kan hij aanvoelen of de aasvis plots paniekerig reageert, of wanneer ook maar de minste weerstand merkbaar is van een marlijn die de vis eens proeft.
Andere vissers prefereren echter om in de schaduw te blijven tijdens het driffen, en maken gebruik van de outrigers en een drop-back.
Met levend aas moet de marlijn steeds de tijd gegeven worden om het aas te draaien en te slikken.
De slip stel je het best af op slechts 25%.
Het kan ook helpen om bij het vissen met dood aas, een lure te slepen tussen het dood aas in, ook aan lage snelheid. Het helpt om de marlijn te lokken en hem op het levend aas attent te maken.

Extra:
 

• Sommige schippers zoeken de vis door gebruik te maken van één grote of twee kleine teasters. Hierbij worden de lijnen enkel uitgelegd als zich een marlijn vertoont die geïnteresseerd is.
• Marlijn neemt het aas eerst in de bek, en draait het daarna om het te slikken.
  je moet dan ook steeds attent zijn om bij een strike voor de nodige drop-back te zorgen, met de minst mogelijke weerstand.
• Gebruik indien mogelijk verschillende aassoorten.
• Laat een marlijn na de strik het aas los, jig het dan binnen om een tweede aanval uit te lokken.
• Elk aas voorzien van een skirt gaat langer mee. Zeker te gebruiken bij klein aas.

Dropback met outriggers (Klik op de afbeelding voor een vergroting)  

• Trol in de eerste plaats waar je de vis kan verwachten. De beste lure lokt geen vis als die er niet zijn.
• Trol met verschillende patronen en lures om uit te vinden waar de vis op dit moment in geïnteresseerd is.
• Gebruik ook steeds lures die voor de trolsnelheid die je aanhoud geschikt zijn. Sommige lures zijn goed bij een snelheid van 12 tot 15 knopen, terwijl andere op hun best zijn bij 10 tot 12 knopen.
• Gebruik ook verschillende trollingspatronen, en experimenteer hiermee als een aanbeet uitblijft.
• Varieer de lengte van de uitstaande lures. Vis ze lang en kort, en wissel. 
• Varieer ook in kleur, grote, en model van de lures.