Dropshotten is eigenlijk een manier van slepend of driftend bodemvissen.
Dat kan het effectiefst vanuit een boot en is vooral geschikt voor obstakelrijke visplaatsen waar je anders nogal wat shads verspeeld. Je komt nog wel vast te zitten maar beduidend minder dan met een jigkop.
Je kan het ook toepassen vanaf de kant, en dan liefst een met hoge oevers.
De techniek zelf verschilt niet veel van verticalen en kan zowel in zoet als zeewater toegepast worden.

Neem als molen geen te groot model, maar wel eentje met een goede slip.

Lood:
Het speciale dropshotlood heeft een warteltje waarvan het uitloopt in een V-vorm.
Bedoeling van deze V-vorm is dat je er de lijn in kan vastzetten zonder een knoop te maken waardoor je de afstand shad bodem gemakkelijk moet kunnen aanpassen.
Het moet ook het verwisselen van het loodgewicht vereenvoudigen.
Toch knoop ik het loodje aan de onderlijn of bevestig dit met een kleine speldwartel.
Dit omdat ik anders gewoon te veel lood verspeelde.
Het loodgewicht voor langzaam stromend of stilstaand water is tussen de 10 en 17 gram.
Voor stromend of vrij diep water kan je iets zwaarder gaan.
Er zijn ook verschillende vormen met hun voor en nadelen. Maar meestal is dit een persoonlijke voorkeur. 
Het is ook verkrijgbaar in verschillend materiaal., Tungsten, lood en tin.
Het hoger soortelijk gewicht heeft als gevolg dat een dropshot gewicht van x gram gemaakt van tungsten kleiner is dan lood en tin.
 

Haken:
Er zijn verschillende modellen van haken te verkrijgen speciaal ontwikkeld voor het dropshotten.
De bekendste zijn wel de stand-off haken, maar je kan ook gebruik maken van andere modellen zoals de Widegapwormhaak, gripmasterhaak,skaterhaak, of de widegaphaak.

Montage
Monteer zoals op een van de onderstaande voorbeelden. Belangrijk hierbij is dat de haak in een hoek van 90° haaks  op de lijn moet staan. Een van de beste knopen hiervoor is de palomarknoop. (zie vb.) of de bloedknoop (zie vb).
Een ander alternatief is een mini afhoudertje  maken met behulp van een stalen sleeve. (zie vb.)
De afstand tussen het lood en het shadje kunnen we  variëren  naargelang de diepte waarop we willen vissen. Meestal is een 30/40 cm ruim voldoende. Ligt de vis strak tegen de bodem of hoger, dan passen we gewoon de lengte van de lijn tussen lood en shadje aan.

Kunstaasjes:
Doorgaans gebruiken we bij het dropshotten relatief kleine shads van 3.5 tot 12cm, afhankelijk van de vissen waarop we het gemunt hebben.
Het aanbod van shads qua vorm, grote en kleur is niet meer bij te houden. 
Er zijn ontzettend veel shads op de markt en elk hebben zij zo hun eigen actie.
In hoofdzaak heb je drie basis uitvoeringen:
met schoepstaart, V-staart of twisterstaart.
Schoepstaarten hebben de meeste waterverplaatsing, V-staartjes geven bij de minste tik al actie en twisterstaarten zorgen voor een bijzonder visueel aspect.
Elk aparte soort heeft daarnaast nog talrijke variaties waaruit je kan kiezen.
Het belangrijkste is een shadje te kiezen waar je zelf vertrouwen in hebt.
Voor de dropshot kies ik het liefst slanke shads. De meeste slanke modellen geven veel actie en kun je subtieler vissen.
Begin je met dropshotten, dan raad ik aan om gewoon te starten met enkele modelletjes van gerenommeerde merken, dan ben je toch reeds van kwaliteit verzekerd.
Als je het dropshotten wat onder de knie hebt kun je nog altijd wat nieuwe of andere modellen uitproberen. Maar veranderd niet te vaak, geef de shad ook de kans om zich te bewijzen!
Je kan ook met verschillende modelletjes op dezelfde onderlijn starten.

Kleuren zijn in meer of mindere mate soms ook belangrijk en hangen af van de

helderheid van het water, de kleur van de bodem, het soort aasvis dat aanwezig is en de invloed van de zon en het licht en de diepte van het water.
Bepaalde kleuren zijn immers beter zichtbaar dan andere onder water.
Sommige kleuren vervagen onder water immers vrij vlug.
Een goede richtlijn is:
----Rood niet dieper dan -3 meter

----Groen tot 5 meter

----Glittershads vanaf -4 meter

----Fluo kleuren voor grotere dieptes

----Blauw is op -10 meter nog zichtbaar

Enkele andere algemene regeltjes zijn:
Gebruik bij fel licht overdag of bij vrij helder water geen shads met onnatuurlijke prints of vrij felle kleuren.
In de schemering of troebel water zijn opvallende en felgekleurde shads dan weer beter zichtbaar. Bij nacht kunnen fluo of lichtgevende shads dan weer succesvol zijn.
Pas indien nodig de kleur ook aan op de op dat moment aanwezig aasvisjes.

Vissen nemen kleuren ook anders waar dan wij. Gaandeweg zul je merken dat sommige kleuren op een bepaald water er uitspringen.
Soms verschilt dit per het seizoen, dag en uur van de dag.
Ook bij de kleur is het zelf experimenteren dus weer van belang.

En of dat nog niet genoeg is heb je daarnaast ook geur of smaak.
Jawel, steeds meer en meer shads worden ook met een geur of smaakstof geïmpregneerd. Een visgeurtje kan juist die achterdochtige rover verleiden om toch het aas te nemen of juist iets langer in de bek te houden waardoor je iets meer tijd krijgt om te reageren.

De shad monteren:
Het op de haak prikken van de shad is grotendeels afhankelijk van de gebruikte dropshothaak.
Er zijn twee mogelijkheden.
Een daarvan is door de shad enkel door de kop te prikken. Het voordeel van het prikken door de kop is dat de shad een optimale actie krijgt. De shad kan hierbij naar elke kant op bewegen. Voor het vissen met deze wijze gebruik ik altijd een korte ronde dropshothaak. De haak mag kort zijn omdat het kunstaasje toch enkel aan de haakbocht bevestigd is. De wijde haakbocht zorgt voor goede haakkansen. Wel moet je er even op letten dat de haakpunt iets voor de neus van de shad uitsteekt om het inhaken te stimuleren.
De tweede manier is de shad op de haak schuiven. Hier gebruik je een dropshothaak met een lange steel voor. Op deze wijze komt de dropshothaak verder in de rug uit en zijn de haakkansen groter als de vissen niet agressief aanbijten maar als het waren even komen proeven.
De actie van de shad is hierbij echter wat beperkter. 

Viswijze werpend vanaf de kant:
We vissen steeds met het lood op de bodem. Het slepen gebeurd langzaam. Hoe trager hoe beter. Na de inworp en het strakdraaien van de lijn wordt de hengel met een langzame beweging omhoog gebracht. Hierbij komt het loodje over de bodem naar je toe.  Dat doe je een keer of drie om daarna enkele seconden te wachten waardoor het kunstaasje even stil ligt of naar de bodem zakt.
De lijn moet hierbij steeds onder lichte spanning blijven.
Als het niet wil lukken kan je nog proberen om het shadje wat extra actie te geven door kleine tikjes te geven tijdens het binnenslepen zonder dat het lood hierbij van de bodem komt, maar waardoor de shadjes wat gaan trillen.
Nog een andere manier is even optikken. 
Onder het optikken verstaan we het geven van een korte tik waardoor je montage een klein stukje opspringt van de bodem. Dit kan meer baars opleveren, die zijn vaak toch wat feller, maar het kan net zo goed de trigger zijn voor snoekbaars om dat vreemde stuiterende aasje toch te pakken.
Het patroon is nagenoeg het zelfde: een paar keer optikken en even stil houden.
Zo vis je de volledige worp uit tot tegen de oever.

Viswijze slepend langs de oever:
Bij het slepen langs de oever werpen we zelden, maar gebruiken de lengte van de bolognese hengel om evenwijdig  met de oever, steenstorting of kademuur op de gewenste afstand te slepen.
Krijg je een aanbeet, die soms vrij krachtig kan zijn, dan moet je direct aanslaan zo speel je op zeker. De vis haakt in de meeste gevallen echter reeds zichzelf.
Het shadje is immers relatief klein en wordt vaak met de eerste hap reeds binnengewerkt.

Viswijze vanaf een boot:
Vis je werpend vanaf een geankerde boot dan is de viswijze idem of werpend vanaf de oever.
Vis je varend of driftend, dan moet dit uiterst langzaam met de hengel in de hand, waarbij het lood over de bodem sleept. De bewegingen met de hengel  moeten zeer subtiel zijn.
Korte trilbewegingen met de hengeltop zijn meestal voldoende. Je kan daarnaast ook zo nu en dan het lood even van de bodem optillen om het vervolgens terug te laten zakken.
Overdrijf die bewegingen niet, door het varen of driften heeft de geringste beweging al een flinke zwiep aan het shadje.

Tip:
--Heb je last van veel aanbeten maar kan je die niet verzilveren, probeer dan eens een kleiner kunstaasje of kort het kunstaasje bij de kop in waardoor de haak iets verder naar achter komt te zitten.
--Een staartdregje heeft enkel zin bij grotere shads en het vissen op snoekbaars.
Dit doe ik alleen als een snoekbaars geregeld een staart van de shad afbijt zonder gehaakt te worden. Het staartdregje bevestig ik met een stukje fluocarbon.
--De haakpunt kan je eventueel ook in de shad verbergen. De inhakingskans is wel iets minder, maar daar staat tegenover dat de haak minder vuil pakt.

Het vissen
Vissen met de dropshot-streamer wijkt iets af van het normale dropshotten of verticalen.
Je laat de streamer afzinken onder de top tot het lood de bodem raakt. Dan niet onmiddellijk weer ophalen maar contact houden met de bodem. Zorg dat het loodje op de bodem staat en de lijn onder spanning blijft.
Laat nu de spanning iets wegvallen, maar hou de lijn toch steeds onder lichte spanning. Door deze beweging pulseert de streamer terwijl hij als het ware gewichtloos in het water hangt.
Juist deze actie is het geheim van het dropshotten met een streamer.
De aanbeten zijn veel feller dan bij het gewoon verticalen en aanslaan doe je dan ook direct.