Barramundi/Lates calcarifer/reuzenbaars
|
 |
Het is een vis die behoort tot de
baarsachtigen. Zijn naam betekend in het Aboriginal; grote schubben.
De vis is gewoonlijk grijs-groen
met een koperachtige glans.
Max lengte/gewicht: 200cm/60kg. Gemiddelde gewicht 3 tot 6kg.
Leefgebied/gedrag:
Komt
zowel in zoet, brak als zout water voor. De soort komt voor in tropische
wateren in de Grote
en Indische Oceaan op een diepte van -10 tot -40 meter. Taiwan, Thailand
en zuidelijk Japan. Zuidelijk Papoea-Nieuw
Guinea en Noordelijk Australië.
Hoofdzakelijk te vinden in kustwaters, rivieren, mangrovebossen en lagunes.
Komt in mangroven
en riviermondingen
om kuit te schieten en te jagen.
Jongere vis leeft in de brakwater zone
van rivieren.
In kustgebieden trekt de vis tussen zout en zoet water
gedurende verschillende stadia in hun leven.
Dicht bij de kust is hij zilverachtig en in binnenwater vaak
goudkleurig.
De vis wordt gekweekt door middel van aquacultuur in Australië, India,
Indonesië, Thailand, Vietnam, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde
Staten en, sinds kort, ook in Nederland.
Eet hoofdzakelijk vis en schaaldieren.
|
|
Vistechniek |
Het is een predator die zowat aast op
alles dat beweegt. Hij is dan ook zowat met alle vistechnieken te
vangen waarbij kunstaas, trollen en vliegvissen op de eerste plaats
staan bij de visser. Maar hij is evengoed te vangen met levende of
occasioneel ook dode aasvis, krabben en kreeftachtigen, zowel op de bodem, met de dobber of
actief vissend.
Het vangen van baramundi is altijd een sensatie omdat de vis in
verhouding tot zijn formaat een felle vechter is, maar in de eerste
plaats zal hij steeds gewaardeerd worden door zijn geregeld uit het
water springen tijdens de dril.
Opgepast ook bij het onthaken van de vis voor zijn scherpe
kieuwdeksels en prikkende topvin.
Kustwaters en meerbepaald lagunen, inhammen, mangroven zijn de
natuurlijke toplocaties. Verder zijn ze vaak uitgezet in meren en
visvijvers, vooral in Thailand.
Het vinden van de vis is een eerste vereiste en is vaak het
moeilijkst omdat dit zowel in open water als in vrij ondiep water en
vlak bij bv mangrove wortels kan zijn waar hij komt jagen op kleine
prooivisjes.
Hij is vaak te vinden nabij scholen kleine aasvis. Verder houd hij
van rotsige omgevingen en bodem.
Kleinere exemplaren tot 45-65cm zijn vaak te vinden rond
plantenbedden.
Hieronder nog enkele andere wetenswaardigheden die relevant zijn bij
het vissen op baramundi:
1- Helder water is een voordeel bij het vissen met kunstaas.
2- Het getij is een belangrijke factor. Bij laag water kan je de
vis vaak lokaliseren in het oppervlak. De top
van hoog water is
dan weer beter om echt grote vissen te vangen. Trollen doe je het
best mee met het
getij.
3- Baramundi houd van warm water. Doet een koude wind het
oppervlak water afkoelen dan zoekt de vis
dieper water op. Warmt
de zon het water op dan is hij meer in het oppervlak te vinden.
4- Baramundi is verder een vrij luie vis die zich zelden over een
grotere afstand verplaats om u kunstaas
te pakken. Breng u kunstaas
dan ook naar de vis toe en reken niet op het omgekeerde.
Om die reden vis je ook je kunstaas nooit te snel. De minimum
snelheid waarmee je het kunstaas de
nodige actie geeft is meestal het effectiefst. Baramundi
neemt zelden een snel gevist kunstaas.
5- Vaak valt baramundi een kunstaas pas aan wanneer hij geïrriteerd
is omdat hij verschillende malen je
aas voorbij zag komen. Vis daarom een belovende
stek grondig af en geef niet te vlug op voor je
verkast.
6- Varieer in type lures en kleur als aanbeten uit blijven.
7- Beste tijd is in de morgen en de avond. Baramundi aast trouwens
het meest bij nacht.
8- Goede Baramundi spots zijn vaak die plaatsen met in de buurt veel
obstakels. Hou dan ook rekening met
het geregeld verlies van kunstaas.
Kunstaasvissen:
Materiaal:
Echt grote vissen zijn een uitzondering en meestal licht het gewicht
van de te vangen vissen tussen de 2 en 6kg. Deze laatste kunnen
reeds als
zeer groot omschreven worden. Een lichte tot middelzware
kunstaashengel is dan ook meestal voldoende (6/9kg uitrusting).
Voor het trollend vissen kan je echter beter een zware
kunstaashengel gebruiken.
Als lijn gevlochten draad met een trekkracht van 10 tot maximum 25kg.
Is het kleinere vis of is het water super helder dan mag het gerust
iets lichter.
Als onderlijn fluocarbon met een trekkracht 15 tot maximum 20kg.
Gebruik nooit staaldraad indien je echt wil vangen !
Kunstaas:
De diepte waarop je vist bepaald in de eerste plaats welk kunstaas
en verder hang er veel af van je eigen persoonlijke voorkeur.
In het algemeen kan je stellen dat je zowat alle soorten kunstaas
tot 12 cm kan gebruiken. Alleen bij het gericht vissen op grote
exemplaren worden vaak grotere lures gebruikt.
Vis je werpend dan gebruik je vaker iets kleinere lures dan wanneer
je trollend vist.
Als de kans zich voordoet dan is het spectaculairst vissen wel met
oppervlakte pluggen waarbij de aanbeet steeds voor een ware sensatie
zorgt. Oppervlakte poppers zijn trouwens het populairst bij
schemering of tijdens de nacht. Mijn grootste vis wist ik trouwens
aan een popper (12cm) te vangen in een inhammetje tussen de takken
van de mangroven waar het slecht 50cm diep was.
Maar zowel aan het oppervlak als onder water neemt Baramundi het
aas bijna steeds met een korte felle krachtexplosie.
Verder is de standaard voor pluggen dat ze nooit tot op de bodem
mogen duiken.
Ook heel populair is soft kunstaas in allerlei vormen. Hier wordt wel mee over de bodem gevist.
Een soft kunstaas die zeker in kreken en kort bij de oever goede
resultaten geeft is een kikker imitatie.
Vis je trollend dan moet dit zelden harder dan 3km per uur en met
kunstaas dat 3 tot 6 meter diep gaat.
Of 2km wanneer met zachte lures gevist wordt waarbij deze dan vaak over de bodem tikkend
worden gevist.
|
Enkele voorbeelden voor werpend vissen, vergeet ook
geen poppers ! |
|
Natuurlijk aas:
Hoewel je baramundi meestal met kunstaas belaagt, is het zeker niet
zo dat natuurlijk aas als kleine levende mullets of garnalen niet zouden werken.
Integendeel, het zijn een van de beste aassoorten.
Meestal zelfs stukken beter dan kunstaas op die plaatsen waarvan je zeker weet
dat er Baramundi aanwezig is.
Voor deze viswijze is een langere levendaas-hengel beter geschikt. Hiermee kan
je ook op plaatsen vissen die werpend bijna niet te bevissen zijn door takken of
obstakels.
De setup is gewoon dobber , onderlijn en haak. Alleen indien nodig gebruik je
ook wat lood om het aas op diepte te houden of als extra werpgewicht.
|
|
|
Bodemvissen:
Sommige visfarms en meren in Thailand raden voor deze vissoort het
bodemvissen aan met dood aas.
Dit kan met een dobbermontage maar is vaak is het gewoon beter met het doodaas
op de haak zonder of met zo min mogelijk lood als verzwaring.
|
|
Grootste vis
gevonden op foto/Eigen vangsten |
|
.jpg)
44.64kg/135cm Monduran reservoir Australie 2010
gevangen door Denis Harrold/ Eigen vangsten
+- 50 exemplaren
Thailand - foto 3 india 2016/andaman eilanden |
Verslag van
een visdag Baramundi op Boon Mar Ponds/Thailand:
Eigenlijk is Boon Mar Ponds een plaats met talrijke viskwekerijen. We
gaan vandaag vissen in een van de kweekvijvers. Een erg artificiële
manier van vissen die veel gelijkenis vertoond met het vissen bij ons in
een forelvijver.
Maar toch zijn we benieuwd wat het zal worden. Uit de weinige informatie
die we uit de eigenaar kunnen krijgen wegens de taal maak ik op dat we
in een vijver kunnen vissen met vissen tot circa 6kg. Groter heeft hij
momenteel niet. Volgens onze gids gebeurd het dat hier vissen zitten tot
12kg. Ons materiaal is wat te zwaar en dus besluiten we de twee nieuwe
spinhengels van onze gidsen te gebruiken. Ikzelf gebruik mijn eigen
molen fa 4000 en draad en nylon van 6kg. Helmut de molen van de gids en
gevlochten draad van 16kg.
Alle weerhaken moeten hier verwijderd worden, wat we dan ook doen, al
stel ik de vraag hoe dat zal aflopen als de vis uit het water jumpt,
hiervoor is Baramundi toch bekend !
Zelf start ik met een tiental worpen met een popper maar krijg hier geen
enkele reactie op. Dan volgt een drijvende plug. De plug wordt bij de
eerste worp reeds gegrepen en na wat felle runs land ik de vis. Hij is
ongeveer 4 kg en in tegenstelling met wat ik verwachte jumpte hij geen
enkele maal. Er volgen nog enkele vissen, maar de zon komt op en ik
krijg bijna geen aanbeet meer. Ondertussen vist Helmut met een shat van
ongeveer 8cm. Kreeg hij in het begin bijna geen beet, nu staat hij de
ene vis na de andere te drillen. Even afkijken dus. Ook een shad aan de
lijn en wat zoeken. Het duurt een tijdje, maar het verschil zit hem in
de snelheid van mijn molen. Uiteindelijk blijkt dat dit het beste
resultaat is: de shad na de worp naar de bodem laten zakken en dan
uiterst traag over die bodem binnenvissen. Op die manier was iedere worp
bijna steeds een vis. Miste de vis je kunstaas, dan volgde zelfs meestal
een tweede aanbeet op dezelfde worp. Rond de middag aan veranderde ook
de dril. Nu springen de vissen na gehaakt te zijn talrijke keren uit het
water in een poging de haak kwijt te geraken, wat hun soms ook lukte.
Een 50 tal vissen verder, met uitschieters tot 6kg is het ondertussen 14
uur. We besluiten dat het genoeg is geweest. Het was leuk, maar voor ons
toch iets te gemaakt. |
|
|
|
