baarsachtigen-soort

Baars-achtigen/Soort

Hieronder een drietal voor ons vissers interessante soorten die je in subtropische en tropische gebieden geregeld tegen komt.

Foto: 11.37kg/76cm Dixon Lake USA 2006

Grootbek baars/Largemouth bass/Micropterus salmoides
Max. lengte/gewicht: 97cm/10.1kg.
Leefgebied/gedrag: Zoetwater. Noord Amerika: St Lawrence, grote meren, Hudson baai, Missisipi riviergebied, Van Noord Carolina tot Florida en Noord Mexico. Ook uitgezet in verschillende Europese landen (Spanje/Oostenrijk/Frankrijk)
Plantenrijke meren, plassen en moerassen. Ook in de zijrivieren, pools en kreken van rivieren. Heeft de voorkeur aan helder water. Volwassen vissen azen op vis en waterdieren. Populaire sportvis wegens het regelmatig opspringen van de gehaakte vissen.

Variaties in kleur van de peacock bass - 3kg/60cm Rio Guapore Brazilie

Eigen vangsten: Suriname: Brokopondo stuwmeer, Corantijnrivier en de Nickerie rivier. Max gewicht +- 2kg.

Tucanare/Peacock bass/Cichla monoculus/Pauwoogciclide
Van de peacock baars bestaan verschillende kleur variaties afhankelijk van het gebied. Deze soort komt voor in zuid en midden Amerika en is eigenlijk geen baars maar een grote cichlide.
Max. lengte/gewicht: 70cm/9kg.
Leefgebied/ gedrag: Tropisch, zoetwater. Komt in verschillende biotopen voor en foerageert vaak mee met het voedselaanbod. Jonge vissen eten nog garnaalachtige, terwijl volwassen vissen bijna uitsluitend jagen op vis.

Mandarin perch / Siniperca chuatsi / Chinese baars
Max. lengte/gewicht: 70cm / 8kg
Leefgebied/gedrag:
Azie: Amur River,China, Korea. Rivier en meren.
Zoetwatervis. Eet hoofdzakelijk kleinere vissoorten.
Is goed te vangen aan allerlei oppervlakte en dieper lopend kunstaas.
Beste tijd is schemerlicht, zowel bij zonsopgang als ondergang.

Foto 2: 3kg - 02/2000 - Khao laem dam - Thailand - K.Wei

Jungle perch/Rock flagtail/Juhlia rupestris
Max. lengte/gewicht: 45cm/3kg.
Leefgebied/gedrag: Zoet, brak en zeewater. Tropisch, Afrika tot Azië en Oceanie.
Komt voor in riviermondingen en de middenstroom van rivieren. In vaak sterk stromend en helder water.

Vistechniek grootbekbaars

Waar te vinden
Grootbekbaars heeft in de eerste plaats de voorkeur aan stilstaand water en vermijd de stroming. Ze hebben ook een uitgesproken voorkeur voor bepaalde plaatsen in hun leefgebied. U succes bij het vissen op baars is dan ook meer afhankelijk van waar je vist dan hoe je vist. Ik noem ze baars structuren.
Het belangrijkste kenmerk hiervan is een plotselinge verandering in het bodem en oever profiel. Dat zijn drop-offs, kreken, inkomende oever punten en onderwater eilanden. Een visvinder is hier dan ook vaak bijzonder behulpzaam. Rotsen, dammen, oeververstevigingen en onderwater obstakels zoals bomen trekken ze ook massaal aan.
Waterplanten, onderwater of aan het oppervlak zijn meestal ook hotspots.
Ook alle door de mens gemaakte structuren zoals brugpeilers en steigers trekken de baars aan.
Seizoenen
Baarsvissen is eerder afhankelijk van de temperatuur dan van een bepaald seizoen. Zo kan het best voorkomen dat je in een bepaalde periode goed wist te vangen en het jaar daarop in dezelfde periode niets kan vangen. Het is dan ook steeds een combinatie van temperatuur en seizoen.
Lente:
Kort na het smelten van het ijs, als de watertemperatuur ergens tussen de 3 en 5 graden ligt, houd de baars zich bijna uitsluiten bij de bodem op. Diep water in de buurt van gekende paaiplaatsen zijn dan de beste locaties. Inkomende riviertjes brengen vaak water dat enkele graden warmer is naar de meren.
Ook die plaatsen mag je dan zeker niet over het hoofd zien.
De paaiperiode:
De periode juist voor de paai als de watertemperatuur opgelopen is tot 12 a 16 graden is zeker een van de beste voor het vangen van grootbekbaars. Daarbij zijn de vrouwtjes dan nog stukken zwaarder door het extra gewicht aan eieren. In deze periode worden dan ook vaak records gevangen.
In deze tijd is zowat iedere baars te vinden in ondiep water waarbij hij vaak grote afstanden aflegt.
Ze zijn dan ook vaak een stuk agressiever en het gemakkelijkst te vangen. Ondiepe oeverzones met een of andere afwijkende structuur zijn dan de plaatsen waar je moet zijn.
Volgend op deze periode begint het eigenlijke paaiseizoen. Vrouwtjes beginnen vanaf 16 graden aan het bouwen van hun nest. Vanaf dan lopen de vangsten sterk terug. De baars is in deze periode erg op zichzelf zodat je zelden verschillende baarzen op dezelfde plaats kan vangen. Ze beschermen in deze periode hun nest of kroost en besteden weinig aandacht aan voedsel. Dit tot weken na de paai.
De zomer:
In deze periode is baarvissen moeilijk en een uitdaging. De watertemperatuur gaat dan vaak boven de 24 graden. Ik heb het dan over einde juni/juli. Baars foerageert dan over het volledig water en is dan veel moeilijker te lokaliseren. Hij vermijd in die periode het liefst water met temperaturen hoger dan 26 graden en zoek dan eerder waterlagen op waar het zuurstof gehalte nog behoorlijk is.
In deze tijd zoekt hij 's morgen, 's avonds en bij nacht vaak de ondieptes van de oever op om daarna terug te keren naar dieper water, dit nabij de thermoline waar er voldoende zuurstof is.
Trouwens de meeste baars is altijd wel beter te vangen in de schemertijd en nacht dan overdag.
Herfst:
Eenmaal de watertemperatuur terug onder de 21 graden zakt keert de baars terug naar die plaatsen waar hij ook in de herfst verblijft.
Van zodra de temperatuur verder onder de 10 graden daalt zoekt hij dieper water op.
Winter:
In deze periode is baarsvissen enkel nog rendabel in warmere landen. In koudere landen kan je ze dan enkel nog vangen bij het ijsvissen.
Hengel uitrusting:
De hengel voor grootbekbaars is een standaard werphengel voor kunstaas. Doorgaans zijn de vissen niet extreem groot. Zo rond de 1kg is reeds een mooie vis. Dus pas je hengel en lijn hier dan ook aan.
Aas selectie:
Baars is zowat aan ieder aas of kunstaas te vangen.
Vliegvissers belagen hem zowel met de droge en natte vlieg als met nimpfen of streamers.
Anderen zweren bij aas zoals wormen, visjes, insecten, kikkers, enz...
Zelf vindt ik dat het vissen op grootbekbaars pas echt tot zijn recht komt met kunstaas in al zijn vormen.
Wat je zelf gebruikt hangt uitsluitend van jezelf af en van de manier die je het leukst vind.
Vang je daarmee meer of minder baars mee, het zij zo.
Oppervlakte poppers vind ik gewoon het leukste vissen, maar ik ving ze zowat aan iedere vorm van kunstaas dat de gepaste grote had. Oppervlakte kunstaas is echter alleen effectief in ondiep water.
Op dieper water kies je dan ook best voor kunstaas dat dieper loopt of tegen de bodem aan gevist wordt.
Een van de toppers hiervoor is echter wel de texas en carolina rig die zowel op de bodem als tussen twee waters kan gevist worden. Alles over kunstaas, ook dit kunstaas, kan je vinden bij vistechnieken/kunstaas.

1 Texas-Rig 2 Carolina-Rig

Vistechniek pauwoog ciclide Suriname

Voor de hengelaar is dit een fel vechtende jager die vaak uit het water springt. Men kan ze vangen met alle soorten aas, kunstaas en de vliegenhengel.
Drijvend kunstaas als pluggen en poppers is echter het meest spectaculair kunstaas om deze vissen te vangen. Het kunstaas mag vrij vlug, en met veel geplas en korte rukken binnen gevist worden. Hoe meer kabaal de popper maakt, hoe meer kans op een beet. Bij een aanbeet wordt het kunstaas letterlijk van het wateroppervlak naar beneden gerukt, waarna een fel gevecht begint en de vis steeds in obstakels tracht te verdwijnen. De mooiste manier is wanneer je in een jagende troep werpt. In hun haast om het aas te pakken te krijgen, springen de vissen zelfs uit het water. Zelf viste ik ook met kleine drijvende en niet diep duikende pluggen. Als er op dit moment een groep aan het jagen was, kreeg ik meer beet, maar waren de vissen steeds kleiner van formaat. Daarbij is het bijlange na niet zo leuk, als wanneer je met een popper vissend de vis op je popper ziet aanslaan. Bij het vissen met duikende pluggen mis je minder vaak de aanbeet, als met een popper, maar dat ligt niet altijd aan de visser, maar vaker aan de aanvallende vis.
In zijn haast om het aas te pakken te krijgen mist de vis vaak het kunstaas. Een andere keer slaat hij het kunstaas gewoon met de staart uit het water. Daarbij is de bek redelijk hard en krijgt de haak niet genoeg grip. Ook is me opgevallen, dat hoe vlugger het kunstaas gevist wordt, hoe minder beten men mist. Andersom merkte ik dat met iets trager en met meer kabaal binnen vissen, je ook meer aanslagen kreeg. Dus aan u de keuze op het moment zelf ! Bij het onthaken moet men net als bij onze baars oppassen voor de stekelige rugvin. Meestal neemt men de vis aan de onderkant bij de kieuwen vast. Als hengel kan men volstaan met een gewone werphengel of iets zwaardere plugwerphengel. De trekkracht van de lijn mag tussen de 5 en 10kg zijn. Een staaldraad of spinstang is meestal niet nodig, maar kan noodzakelijk zijn als ook Piranja in je kunstaas een lekkere brok ziet. Vissend met drijvend kunstaas komt dit echter zelden voor.
Surinamers bevissen ze ook met kleine aasvisjes die ze over het wateroppervlak laten glijden en hoppen net zoals je met een popper vist. Op deze manier vis je met natuurlijk aas waardoor de vissen het aas zelden lossen na een aanbeet.

Enkele voorbeelden van oppervlakte pluggen:
1-Rapala skitter pop 2-Storm ratlin chug bug 3-Rapala skitter walk