Ponen/soort
|
De ponen (Triglidae) zijn een familie
van op de bodem levende zeevissen die ook wel knor- of zeehanen worden
genoemd. In tegenstelling tot de meeste vissen kunnen soorten uit deze
familie geluid voortbrengen wanneer er gevaar dreigt. Het knorrende
geluid wordt geproduceerd door de zwemblaas te laten trillen. Hieraan is
ook de naam knorhaan te danken.
Ponen hebben een zeer brede
kop (klein percentage visvlees) en hebben zeer vast visvlees. Rode ponen
worden bij ons als volledige vis verkocht omdat dit mooi oogt. Het is
een zeer lekkere vis in vissoepen.
Triglidae komen in alle zeeën voor en
leven vooral op zanderige of weke grond, waarin ze met hun buikvinnen
naar voedsel zoeken. Ze leven tot op een diepte van -300 meter. Ze voeden
zich met vissen, kreeftjes en schelpdieren.
Er komen 8 soorten ponen
voor in Europese waters maar slechts 3 zijn algemeen. .
Vistechniek soort:
Ponen zijn uitgesproken zomervissen van het diepere water. De
watertemperatuur moet minimaal 12oC zijn. In het voorjaar trekken ze via
Het Kanaal de Noordzee op. De kans ze vanaf de kant te vangen is vrijwel
nihil,
Er wordt niet echt gericht op gevist, daarvoor is hij te klein.
Meestal als bijvangst tijdens het vissen op de bodem achter platvisachtigen.
Wil je er toch gerichter op vissen, gebruik een schuivende of vaste
dwarrellijn. Afhouders gaan ook.
Vis wel steeds vlakbij de bodem.
Ponen hebben een grote bek, dus je haakje is niet snel te groot. |
|
Rode
poon/Chelidonichtus lucerna/Knorhaan/Zeehaan
Max. lengte/gewicht:
De volwassen rode poon is gemiddeld 30 cm lang, maar kan maximaal 75 cm
lang en 6 kg zwaar worden. Nederlands record 2008: 64cm 3215gr.
Leefgebied/gedrag: Deze soort komt voor in het noordoosten en het oosten van
de
Atlantische Oceaan
en de
Middellandse Zee. De
rode poon is een zoutwatervis van de Atlantische kusten (estuaria,
lagunes en brakke zeeën) van Afrika en West-Europa die leeft op een
diepte van -20 tot -300 m onder het wateroppervlak. In het voorjaar
trekken zij
het
Kanaal binnen naar
de zuidelijke Noordzee. Langs de kusten van de
Lage
Landen zijn ze dan
algemeen, maar niet zo algemeen als de
grauwe poon.
Eigen
vangsten: Noordzee Belgische kust bij het bootvissen. Geen eigen foto
|
 |
|
Grauwe poon/Eutrila gurnardus
Max.
lengte/gewicht:
Ze kunnen tot 60 centimeter groot en 0.95kg
zwaar worden, maar het merendeel van de gevangen vis is ongeveer 20
centimeter groot.
Nederlands record: 1985: 400gr 1988: 37cm.
Leefgebied/gedrag:
Eastern Atlantic: Norway to Morocco, Madeira, and Iceland.
Also known
from the Mediterranean and Black Sea
De grauwe poon is de meest algemeen voorkomende poon-soort in de
Noordzee. In de zomer verblijven ze massaal in de ondiepe zuidelijke
Noordzee. Als het kouder wordt zoeken ze dieper en warmer water op.
De
grauwe poon is een bodembewoner en wordt daarom vaak als bijvangst
meegevangen met ander bodemvis (schol, tong). Zelf is de Grauwe poon
nauwelijks van commercieel belang.
Grauwe ponen leven van garnalen, andere kleine kreeftachtigen en kleine
vis (waaronder jonge wijting en haring).
|
 |
Engelse poon/Aspitriglia cuculus
Max. lengte/gewicht:
Lengte max 50cm. Nederlands record 2011: 33cm 360gr.
Leefgebied/gedrag: De vis prefereert een gematigd klimaat
en leeft hoofdzakelijk in de Atlantische Oceaan. Bovendien komt de
Engelse poon voor in de Middellandse Zee. De diepteverspreiding is
-15
tot -400 m onder het wateroppervlak.
De Engelse poon komt vooral voor langs de Engelse en Ierse kusten, van
daar de naam. Deze poon komt weliswaar ook voor in de Noordzee, maar is
zeldzaam langs onze kusten.
|
|
