Trollen op grote meren (Ierland)

Trollen… persoonlijk niet mijn meest favoriete manier van kunstaasvissen, maar als trollen op een bepaalde moment het meest effectief is om vis in de boot te brengen, dan doen wij dit gewoon. En, ik weet dat voor veel andere vissers dit wél de favoriete manier is om aan de slag te gaan. Echter vaak wordt deze techniek een beetje miskend. Sommigen denken dat het maar gewoon een stuk kunstaas over boord gooien en wat rondvaren is. Niets is echter minder waar, en het komt er toch vaak op aan om te weten met wat je bezig bent vooraleer het succes oplevert.
Zeker op groot water zoals op de meren in Ierland is trollen enigszins anders dan zoals we dit in bijvoorbeeld Nederland kennen. In dit artikel dan ook wat eigen ervaringen en tips.
De visstekken.
In Nederland is trollen meestal een activiteit voor op de poldervaartjes, niet te breed of te diep, en daar maakt het dan ook niet erg veel uit waar je vaart. Op wat groter water pakken we meestal een talud aan, of trollen we langs plantenbedden, maar dat was in Ierland helemaal anders. Daar speelt de actie zich af op open water. De eerste dagen voor ons verblijf daar was de actie te vinden over een waterdiepte van 8 a 10m. Toen het wat zonniger zonniger werd hadden we enkel nog actie tussen de 10 a 12m. De beste plaatsen waren waar er onder water sprake was van structuur, ook al was dit op deze diepte. Zagen we hier en daar aasvis liggen, dan konden we ons al schrap zetten, want een aanbeet liet dan meestal niet lang op zich wachten.
Maar, desondanks dat we over zo diep water aan het vissen waren, was het niet noodzakelijk om zo diep te vissen, integendeel. Ons kunstaas boden we aan tussen de 2 a 4m diepte, en we kregen zelfs meer actie op de ondiep lopende pluggen. Verder was het kwestie bij het bepalen van de stekken om te kijken waar er zich aasvis bevindt. Hier en daar een aasbol (baars) was gewoon garantie voor succes. In de loop van ons verblijf stelden we vast dat de aasvis zich verplaatste in functie van de wind, alsook van de luchtgesteldheid. Zon = dieper, bewolkt = ondieper. Kwestie is dus van dit even in de gaten te houden. Het is niet omdat je op 1 dag goed vangt op een bepaalde stek, en ’s anderendaags niet dat het trucje over is. Dat die Ierse snoeken zo hoog in de waterlagen azen is trouwens niet verwonderlijk, daar houden zich vaak de forellen op! In de winterperiode zal je wel iets dieper moeten vissen, maar daar heb ik tot op heden geen ervaring mee.
Techniek op groot water.
De manier van trollen is ook toch enigszins anders dan in Nederland. In Nederland vis je meestal relatief kort achter de boot, met 25m heb je het meestal wel gehad. Of, je vist zelfs gewoon in het schroefwater van de motor wat op dressuurwater wel eens heel goed kan zijn, maar dat is niet de manier waarop we in Ierland tewerk gaan. Daar visten we veel verder achter de boot, pakweg een 50 a 60m! Hoe verder je achter de boot sleept, hoe dieper je pluggen gaan, maar als je op een bepaalde moment nog verder zal vissen, zullen ze weer ondieper gaan lopen door de waterdruk op je uitstaande lijn. Doordat je zo ver vist is het ook eenvoudiger te anticiperen als je plots tegen een ondiepte aanloopt; je hebt dan wat meer tijd.
Verder is de set-up wel ongeveer hetzelfde: 2 hengels per man, waarvan 1 handhengel en 1 afgesteunde hengel. 
Aan de 2 buitenste hengels hang je een kunstaas dat merkelijk ondieper loopt dan aan de 2 binnensten, en zodoende kan je vrij goed bochten maken tijdens het trollen zonder dat je direct in elkaar komt te hangen. Bij het maken van bochten moet je je wel even realiseren wat je kunstaas doet, dat is iets wat velen over het hoofd zien. Aan de hengels die buitenkant bocht zitten zal het kunstaas versnellen, en bijgevolg soms even omhoog komen. Dit levert meestal geen probleem op. Echter de hengels aan de binnenkant bocht zullen even vertragen of zelfs komen stil te vallen. Vis je hier nu rubber, dan zal dat zinken, en vis je met een drijvende plug, zal deze stijgen, tenzij je probeert het geheel een beetje onder druk te houden. Dus even opletten en nadenken bij bochten. En verder is het varen maar, zoals je ziet, als je een paar dingen in acht neemt is het niet zo heel moeilijk. En, meestal varen we aan een redelijk goed tempo door, 4 a 4,5km per uur gaat prima.
Tijdens het trollen mag je gerust wat variatie brengen door eens te versnellen of te vertragen. Vaak de momenten wanneer het gebeurt! Of, zie je plots op je dieptemeter een drop-off verschijnen kan het vaak interessant zijn –als je zinkend kunstaas aan je lijn hebt tenminste- van hierboven heel even in te houden zodat je kunstaas even afzinkt, vervolgens weer gas… en meestal een kromme hengel!

Ook qua materiaal hoef je niet zo heel ingewikkeld te doen. Meestal nemen wij als handhengel een 7’ en als steunhengel een 8’ en dat gaat zeer goed. Hengels moeten niet te strak zijn, maar natuurlijk wel voldoende stevig om de tegendruk van je pluggen op deze afstand aan te kunnen. Een te stijve hengel resulteert bij deze visserij meestal maar enkel in meer gemiste aanbeten en lossers. Daarop komt een reel, handig is het om een reel te nemen met lage inhaalsnelheid als je daarover beschikt, dat is iets comfortabeler om je pluggen op die afstand binnen te takelen. Op de reel komt een gevlochten lijn, dyneema 60lbs is ideaal, mag zelfs nog iets lichter, zwaarder zou ik niet gaan. Verder nog een goede onderlijn in een soepel materiaal met deftige wartels en spelden en je bent klaar. Seven strand staaldraad ergens tussen de 40 a 60lbs of fluorocarbon 80 a 100lbs gebruik ik meestal en dat is ideaal. Beiden worden uiteraard bij de minste beschadiging vervangen. Voor het trollen neem ik de onderlijnen meestal iets langer, 50 a 60cm.
Voor de duidelijkheid, hulpmiddel zoals plannerboards, side planners en downriggers gebruiken we niet in deze omstandigheden.

Een artikel van Nico molkens