<
 
Home   Email  

 

Home
Checklist materiaal
visreizen-Amerika
Andaman-India
Angola-2023
Costa Rica
Egypte
Florida
Frankrijk-1
Gabon
Gambia 2015
Gambia 2019
Ierland
Ijsland
Kenia
Madagascar 2011
Madagaskar 2012
Madagaskar 2013
Madagaskar 2015
Oostenrijk
Portugal
Roemenie
Roemenie 2018
Senegal divers
Senegal 2005
Senegal 2006
Senegal 2010
Spanje-2014
Spanje-2010
Sri Lanka
Suriname 2005
Suriname 2006
Thailand 2008
Thailand 2009
Zimbabwe
Zweden
Nederland-Uitheester

 

 

Visreis - Egypte - 19-28/04/2008
Hurghada - Rode zee

Deel 1   Deel 2

    Deel 2 - Dag visverslagen   
Klik op de foto voor een vergroting


Dag 1: De reis en het hotel in het kort.
Ik vertrok van Zaventem met een overgewicht aan bagage van 17kg. Bij de check-in rekende men hiervoor slechts 10 kg. Te betalen 90 € voor heen en terug samen, wat beduidend minder was of de prijs die men opgaf als ik informeerde bij de reservatie. Duur van de vlucht circa 5 uur. Bij aankomst betaal je 15€ voor het visum op de luchthaven. Pasfoto's waren niet nodig. Ik werd opgehaald door een hotelwagen die me in een klein uurtje naar het Nemo hotel in Safaga bracht. Hier stond een maaltijd klaar, maar voor mij was een drankje genoeg. Verder zette ik die nacht nog mijn hengels op om pas om 2.30 uur te gaan slapen.
Dag 2: De eerste kennismaking.
Ondanks het late uur van aankomst ben ik reeds om 6.30 uur op.  7 uur ontbijt en om 8.30 uur maak ik kennis met Guy, de eigenaar, Sayid de kapitein en Ahmed de bootsman. Met de zodiac word ik naar de boot gevaren en om 9.30 uur vertrekken we. Vandaag is er nog geen aas aanwezig, maar dat stoort me niet, ik wil immers trollen. Een kwartier later leg ik dan ook de lijnen uit. Ik gebruik twee hengels. De big-game hengel waarop ik die dag afwisselend verschillende grote pluggen plaats. En de Zware boothengel met de FA molen waar ik een kleine pakulla lure mee sleep. We slepen langs een rif aan de kant van de open zee.
Om 11.25 uur krijg ik de eerste aanbeet op de pakulla lure. De vis is een tonijntje van ongeveer 2 kg. Hoewel het nog lichter zou kunnen is de hengelcombinatie uiterst geschikt om bijna zeker te zijn dat de vis ook geland wordt en heeft deze nog de dril en de sport die ik verwacht.
Om 11.40 uur terug een tonijntje. Om 12.10 uur een gele makreel. Een iets kleinere vis, maar wel eentje die ik nog nooit wist te vangen, dus een toevoeging aan mijn lijst van gevangen vissen. Om 12.30 uur krijg ik een aanbeet op de Big-game hengel, waar op dat moment een grote blauwe illander lure aanhangt. De vis schiet echter van de haak voor ik de hengel goed in de hand heb. Om 12.45 en 13uur vang ik nog een tonijntje. De een is al iets groter of kleiner maar veel verschil zit er niet in. Toch is het leuk vissen. Na het laatste tonijntje ankeren we in de beschutting van een rift om het eten klaar te maken. In die rustperiode probeer ik in de ondiepte van het rif wat te popperen. Tegen alle verwachtingen in krijg ik een aanbeet van een geep. De vis pakt de kleine 10cm zilverkleurige popper aan het oppervlak, maar aan de te zware lijn is er van springen geen sprake. Niettemin is het een mooie dril. 
In de namiddag vang ik nog een tonijntje en krijg ik nog enkele tikken maar die zijn waarschijnlijk van te kleine exemplaren. Geen enkele wordt gehaakt. Die eerste dag zijn we om 17.15 uur terug op onze vertrekplaats. In de avond laat ik me door de chauffeur van het hotel in de omgeving rondrijden zodat ik een overzicht krijg van Safaga. Daar hoort ook een glas suikerriet sap bij, een koffieschop en een waterpijp.
   
1- Zo zagen de tonijntjes er allen ongeveer uit. 2- De Gele Makreel
 
De geep gevangen met de popper
Dag 3-4: Een ongewone vangst en ontmoeting. 
Vandaag starten we voor een tweedaagse, waarbij we de nacht op zee zullen doorbrengen. Het is vrij winderig vandaag en we blijven die dag dan ook bijna steeds in de beschutting van de riffen vissen. Weer vis ik met de pakula lure en met een illander lure. Pas om 12 uur krijg ik de eerste aanbeet. Terug een kleine tonijn. Op de middag vis ik nog wat met de popper maar we ankeren te ver van het rif, waardoor het niet echt efficiënt vissen is. Er volgt dan ook geen enkele aanbeet.
We trollen verder, maar ook nu blijven de aanbeten uit en om 17.30 uur stoppen we om op de bodem te vissen. Als aas gebruiken we stukjes vis en inktvis. Onmiddellijk vangen we enkele kleine groupers, maar iets groter komt er niet naar boven. We besluiten dan ook om verder te trollen, maar ook nu blijven de beten uit. Het is 20uur als we terug ankeren nabij een rif, op een diepte van rond de 40 meter.  Het grote probleem bij het vissen op een rif zijn echter de talrijke hangers. Soms lukt het nog om de lijn met de hand en wat geduld vrij te krijgen, maar in veel gevallen draait dit uit op lijnbreuk. Zorg dus voor wat reserve lood en onderlijnen. Ook hier weer wat kleine vis tot er plots iets lomps aan de lijn hangt. Eenmaal boven water doen we toch een stapje achteruit als de vangst een Murene blijkt te zijn. Ik wil toch enkele foto's en met wat moeite lukt ons dat. Van meten of wegen was geen sprake en na het doorknippen van de lijn krijgt het dier zijn vrijheid weer. We blijven nog wat doorvissen, maar ik ben het steeds vastlopen en vernieuwen van de lijn beu, zodat we toch maar besluiten te gaan slapen.
     
De gevreesde Murene en de zonsondergang op de boot.
De volgende morgen ontbijt met eieren en een vroege start om 8 uur.  Trollen gebeurd die dag met drie hengels. Een met een Pacula lure voor de tonijn, de twee anderen met Rapala pluggen waarvan een lange en een korte. We trollen tot 14 uur en ik vang 5 tonijntjes, steeds aan de Pakula lure. Als we om 14 uur naar een rif varen om te eten zien we plots een schaduw tegen het rif aan waarvan we in eerste instantie denken dat het een dolfijn is. Uiteindelijk blijkt het een Walvis haai te zijn. Met een lengte van ongeveer 7 meter moet hij waarschijnlijk meer dan duizend kg wegen. Guy zegt dat dit een van de hoogtepunten voor een duiker is en wil er mee snorkelen. Dat doen we dan ook en Guy zwemt er zowat een halfuurtje zij aan zij mee. Daarna vraagt hij om de andere boot van het hotel met de duikers te verwittigen. Zij zijn echter nog op meer dan een halfuur varen weg. Ik stel dan ook voor dat de bootsman en de kapitein de haai verder in het oog houden terwijl ik wat wil popperen. Als ik echter op de top van de boot aankom om van hieruit te werpen zie ik vlak onder de boot enkele zeekoeien voorbij zwemmen. Deze tweede unieke ontmoeting op zo'n korte tijd brengen het nodige tumult te weeg op de boot. We zien de zeekoeien nog slechts tweemaal oppervlakkig maar ondertussen blijkt echter dat door deze tweede ontmoeting, de bootsman de haai uit het oog verloren is. En dat juist nu de boot met duikers verschijnt. We zoeken nog een tijdje samen nutteloos het oppervlak af in de nabije omgeving om het uiteindelijk op te geven. Er zijn zo wel een aantal uren vissen verdwenen, maar ook voor mij was dit het meer dan waard. Van trollen is nu bijna geen sprake meer en we vissen nog wat op de bodem, waarbij ik een Rode zee baars vang en nog wat andere kleine vis.
      
1- Duikende meeuwen wijzen bijna steeds op rovers die de sardienes naar het oppervlak jagen.
2- Een kleine tonijn tijdens de dril, hier met een roze pakula lure. 3- Zelf eens op de foto.
 
De ontmoeting met de walvishaai.
  
Een nieuwe soort voor mijn vislijstje
Dag 5: grote diepte 
Vandaag is er vrijwel geen wind, en de schipper kiest een rif tussen Sarfaga en Hurghada uit. Het rif leunt aan bij de oever waar een golfbaan aangelegd is. Het is een drop-off rif, wat wil zeggen dat het bijna loodrecht naar grote diepte gaat. In eerste instantie is dit hier ongeveer 60 meter waarna een tweede plateau volgt, en dan naar meer dan 200 meter. We trollen hier met grote diepduikende rapalas maar buiten enkele kleine tikken en een plastiekzak gebeurd er verder niets. Op de middag proberen we te vissen op de bodem. Onze dieptemeter is echter door het ankertouw beschadigt en de schipper kiest een plaats op goed geluk. Al snel blijkt dat mijn molenspoel met 270 meter draad bijna niet toereikend is. Als mijn lood de bodem raakt resten er mij slecht een tiental windingen draad. Maar bijna onmiddellijk voelen we aanbeten. De vis is echter vrij moeilijk te haken op deze diepte, maar uiteindelijk lukt het me toch een drietal groupers te vangen waarvan de zwaarste 1.9 kg weegt.
In de namiddag nog wat trollen tot plots een van de hengels rechtveert. De lijn blijk overgebeten en de Rapala verdwenen. Conclusie: Baracuda. Ik verander de onderlijnen door staaldraad maar het is te laat. Die namiddag volgt geen enkele aanbeet meer.
    
gevangen op  +250 meter diepte.
Dag 6 -7: bijna blanco.  
Terug een tweedaagse. Het is echter vrij winderig en we moeten achter de beschermende riffen vissen. Ik liet die ochtend ook verse aasvis meebrengen en we trollen bijna de ganse dag zowel met grote pluggen als aasvissen die de kapitein zorgvuldig opnaaide. De aanbeten blijven echter uit. Ik probeer zelfs een tijdje met grotere lures tot wel 30 cm, maar ook hierop geen beet. Om 18 uur gaan we dan schuilen achter een rif voor de nacht. Enkele bodemlijnen gaan overboord maar ook nu geen enkele aanbeet. Ikzelf hou het voor gezien, ook al omdat verleggen in dit weer en tijdens de nacht, niet meer mogelijk is. Said houd het nog een uurtje langer uit omdat hij rotsvast geloofd dat hij me deze maal met sardines als aas zal kloppen.
Sorry Hasim, geen vis.
De volgende morgen wek ik de bemanning om 6.45 uur en na een kort ontbijt gaan we ondanks het even winderig weer terug trollen. We trollen tot de middag op het Sagal rif, maar ook nu geen enkele aanbeet. Dan maar een uurtje bodemvissen. Blijkbaar zit er deze maal wel veel vis en ik breng het ene visje na het ander naar boven. Steeds klein van formaat en enkele verschillende soorten die weer aan mijn lijstje kunnen toegevoegd worden. Said vangt tot zijn eigen verbazing met een handlijn en meerdere haken geen enkele vis.
In de namiddag trollen we nog wat met de pakula lures en weten zo nog twee tonijntjes te verschalken, maar daar blijft het dan ook bij voor die twee daagse.
     
Dag 8: mysterieuze vis.
Normaal was deze dag voorzien als een day off, maar de wind is gaan liggen en ik besluit ook vandaag te vissen. Geen wind, dus wil ik zo ver mogelijk op zee. Said kies voor de omgeving van het midden rif. Een vrij klein rif buitengaats. Onderweg sleep ik met twee pakulas, wat onmiddellijk een tonijntje oplevert. Om 11.45 besluit ik te veranderen naar Illander lures. Dit zijn grote pluimen lures. Een kwartier later volgt een gierende strike. Na een spannende dril zie ik de schim van een langwerpige vis opduiken. Eindelijk, dan toch nog een Koningsmakreel denk ik. Als de vis echter uitgestreden langzij komt zegt Said deze vissoort niet te kennen. Ook ik ken de vis niet. We nemen enkele foto's, wegen en meten hem. De vis is 1.20meter lang en 10.200 gram zwaar. Mij lijkt het een makreelachtige, maar dat zoek ik later wel uit. Ondanks verwoede pogingen in dezelfde omgeving krijgen we slechts nog enkele aantikken maar blijven de runs uit voor de verdere dag. Die middag probeerde ik op de zijkant van het rif nog enkele worpen met een popper. Ook hier kreeg ik een aanbeet, van waarschijnlijk een kleine baracuda, maar wist de vis die ik zag aanvallen niet te haken. Op de terugvaart zocht ik in de literatuur aanwezig op de boot naar de gevangen soort. Uiteindelijk kwam ik terecht bij de rainbow runner, of regenboog makreel. Als max lengte staat 1.2 meter dus mocht ik best tevreden zijn. De vis zwemt in scholen en waarschijnlijk waren de latere aantikken op de Illander lures ook dezelfde vis, maar waren deze te groot. Deze vis heeft namelijk een vrij kleine bek en voed zich hoofdzakelijk met weekdieren en kleine visjes. Ongelukkig genoeg weet ik dit nu pas, anders waren de pakula lures een betere keuze geweest en brachten ze waarschijnlijk nog meerdere vissen op.
     


Een mooi afscheid van deze toch speciale zee

 

Bedenkingen bij het vissen:
  • Voor het popperen moet de volgende maal een plughengel mee met lichtere nylon draad van circa 5 kg. Hiermee kan verder geworpen worden op het rif of over ondiepe delen en blijft de dril spectaculairder.
  • Het zou mooier zijn als je voor het poppervissen op het rif over een kleinere boot kon beschikken. Vissen vanaf het geankerd jacht heeft immers zijn beperkingen. Met een kleinere boot ben je immers beweeglijker en minder verstorend. De vangsten zouden zeker een stuk beter worden. 
  • Bij het vissen op de bodem nabij een rif heeft de combinatie lood onderaan en daarboven een zijlijntje het minst hangers aan de bodem.  Een lichte afhouder kan hierbij goed van pas komen. Lood max 80gr op dieptes tot 40 meter. Hoe lichter hoe minder hangers.
  • Voor het vissen op grote diepte (+100 tot 250 meter) is lood van 200-300gram noodzakelijk, een grote stalen onderlijnafhouder voorkomt het in de war geraken bij op of neerlaten.

Kort video visverslag
https://youtu.be/Dfr4SmMFEro
 

Deel 1   Deel 2

Copyright © 2006 Noyelle Frans. Alle rechten voorbehouden.