Lokaliseren:
Het lokaliseren van forellen op een vijver is vaak moeilijk, zeker als het een voor u onbekende vijver is. En alhoewel de forellen zowat over gans de vijver verspreid voorkomen is het bijna op alle vijvers zo dat ze op bepaalde plaatsen vaker vertoeven dan op andere.
Vijverforellen houden zich vaak op in kleine scholen en waar je er eentje vangt volgen er meestal meer.
Even de vijver rondwandelen en je ogen de kost geven kan reeds helpen. Als de forellen hoog in het water zitten zie je geregeld wel ergens forel door het oppervlak klieven en waar je ze ziet zitten ze ook !  
Wat informatie vragen aan de uitbater en aan vissers die hier geregeld komen levert je meestal ook enkele nuttige tips op. 
Op plaatsen waar de wind op staat of in de omgeving van de beluchter is er vaak meer zuurstof in het water en dat zijn plaatsen waar forellen zich graag ophouden.
De temperatuur:
Ook de temperatuur speelt een rol.
De ideale watertemperatuur ligt zo tussen de 15 en 18 °c.
Is het oppervlakte water koud zoals in de winter dan zal de forel naar de diepte gaan waar het iets warmer is. Op vijvers tot 3 meter diep is dit dan meestal vlak bij de bodem. Op diepere vijvers (wat bij ons niet zo vaak voorkomt) zit de forel dan vaak ergens tussenin en dan is het moeilijk de juiste diepte te lokaliseren.
Vanaf april, zowat het officiële begin van het vijverforel seizoen is het water meestal warm genoeg en gaat de forel actief jagen in zowat alle waterlagen, ook in het oppervlak. 
In de zomer wordt het oppervlakte water steeds warmer en als het te warm wordt gaat de forel op zoek naar koeler en zuurstofrijker water.
Dan is het zelfs zo dat dit in de verschillende dagdelen kan wijzigen.
In de ochtenduren is het oppervlakte water immers nog niet opgewarmd door de zon en zitten ze vaak nog bovenin. Later op de dag met het opkomen van de zon zakken ze dan weer naar de diepte om in de avond terug naar boven te komen.
In de herfst is de watertemperatuur nagenoeg overal gelijk en zelfs de lucht temperatuur schommelt niet zo veel meer. In die periode zitten de forellen meestal het meest verspreid over zowat alle waterlagen.
Seizoenen:
De seizoenen gaan eigenlijk samen met de temperatuur maar welke verschillen zijn er nog meer en wat is nu het beste seizoen.
Het voorjaar:
Een van de beste periodes voor vijverforel, zeker omdat we zelf vaak na een koude winter staan te popelen om te gaan vissen.
Een nadeel is soms de vaak hoge waterstand en troebel water van regenbuien en invloeiend modderwater.
De zomer:
Zeker het begin van de zomer als de temperaturen beginnen op te lopen is de forel actiever dan anders.
In het midden van de zomer en op de heetste dagen worden de forellen door het gebrek aan zuurstof echter passiever. Een goede vijverbeluchter kan dit echter vermijden en vaak vang je gedurende die tijd de meeste forellen in de omtrek van die beluchter.
De herfst:
Ook een van de betere periodes en vaak is het in die tijd een stuk minder druk rond de vijver  waardoor je meer ruimte hebt. In deze periode zit de forel ook beter verspreid maar omdat het kalmer is kan je ze beter zoeken.
De winter:
De moeilijkste tijd. De vissen zijn vaak zo passief dat het moeilijk is er eentje te vangen. Sommige forelvijvers gaan dan ook volledig dicht tijdens de winter.
Een uitzondering is dan weer op die vijvers waar ze op sommige dagen ijsvissen toestaan. Ijsvissen op forel kan heel productief zijn en voor veel mensen is het vissen door een gat in het ijs een andere en leuke manier van forelvissen. Je moet dan uiteraard wel goed gekleed zijn!
De barometerstand:
Ook deze heeft een sterke invloed op de vissen. Zo is het een feit dat een wisselende barometerstand geen enkele vissoort aanzet tot eten.
Lage luchtdruk is nooit echt goed.
Een wisselende barometerstand is bijna steeds slecht.
Een hoge barometerstand is het best.
Een langere periode met een  hoge of zelfs lage barometerstand is altijd wel goed.
 

Uitgangspunt moet altijd zijn dat je zo licht mogelijk vis en zo natuurlijk mogelijk je aas aanbied rekening houdend met de grote van de te verwachten vissen.
Hengel, Loodgewicht, lijndikte en haakmaat pas je aan naargelang de grote van de vissen, de afstand en de diepte waarop je vist.
Zoals je hierboven kon lezen speelt de periode ook een rol, is de forel actief of eerder passief, zitten ze hoog in het water, tegen de bodem of ergens tussenin.
Onderstaand wat basisinformatie die globaal van toepassing maar zeker niet zaligmakend is, het blijft immers vissen.
Dus aan u om een achteraf een viswijze en passende montage (of meerdere) te kiezen die u het best ligt en waarmee je ook vangt.   

• Uitwerpen en in een rechte lijn terug binnenvissen. Vlug of traag.
  Een techniek voor als de forel goed op beet is.
• Uitwerpen wat laten liggen, een eindje binnenvissen, weer wat laten liggen. Dit herhalen tot de lijn terug bij de oever is.
• De dobber en het aas laten bewegen met kleine schokjes doormiddel van de hengeltop (tremarella techniek)
  Dit kan zowel tijdens het slepen of stilliggend.

• Bij het vissen met een dobber passief of wanneer tijdens het slepend in de tussenpozen de dobber stil ligt  zie je de aanbeet doormiddel van de dobber.  Sla niet onmiddellijk aan. Vaak sabbelt de vis aan het aas. De dobber gaat hierbij onder en komt weer boven. Pas als de beet zich doorzet, de dobber onderblijft en de lijn strak loopt sla je aan. Als de vis goed op beet is gebeurd het echter dat de dobber zonder waarschuwing ondergaat en de lijn strakloopt. Ook in dat geval wacht je tot de lijn volledig strakgelopen is voor je aanslaat.
  Gaat het straklopen van de lijn uiterst langzaam, dan zoek je eerst contact met de vis door de lijn zachtjes binnen te draaien en je slaat pas aan als je de vis voelt.
• Tijdens het slepend vissen met of zonder dobber kunnen de aanbeten zeer fel zijn maar evengoed slechts voelbaar alsof het binnendraaien slechts even afgeremd wordt.
  In beide gevallen stop je onmiddellijk met binnenhalen en vervolgens wacht je even. Meestal zie je daarna de lijn straklopen en ook hier zoek je dan eerst weer contact met de vis voor je aanslaat.
  Als dit dicht bij de oever gebeurd kan het nodig zijn om even wat lijn toe te geven. Maar doe dit alleen in dit geval omdat er dan te weinig lijn uitstaat en de vis hierdoor onmiddellijk op de hengeltop zou trekken.
• Bij bijna alle aanbeten moet je de vis even de tijd geven om het aas te verwerken, steeds wachten tot de lijn strakloopt of contact zoeken met de vis en pas als je deze voelt, aanslaan.
• Uitzondering hierop is zeer klein aas zoals viseitjes waarbij bij de minste aanbeet aangeslagen wordt.
• Vis je passief op de bodem, dan kan je de lijn ook tussen een klemmetje plaatsen. Pas als de lijn uit het klemmetje getrokken wordt en ook nu weer strakloopt, aanslaan.
   

• Zit je op groot water en moet je worpen maken van 20/30 meter en meer dan moet de uitrusting en het lood wel zwaarder zijn om die afstanden te halen. Een langere werphengel is dan ook beter geschikt of zelfs een zwaardere math hengel  met een stugge actie. 
  Moet je minder dan 10 meter ver werpen dan kan je  ultra licht vissen met een kortere werphengel en werpgewichten van 2 tot 5 gram.
• Blijf niet de hele tijd op dezelfde plek aan de vijver staan maar ga actief op zoek naar de forellen als de beet uitblijft. Forellen verplaatsen zich geregeld en alleen zo kan je ze terug vinden.
• Probeer verschillende dieptes uit. De forellen kunnen zo wel op de bodem, aan het oppervlak of ergens tussenin zitten en dat kan van uur tot uur verschillen.
• Doe geregeld vers aas aan de haak, ook als je nog geen beet kreeg.
• Probeer eens een andere aassoort, zo merk je aan welk aas ze de voorkeur geven op dat moment.
• Draai eens iets sneller of trager binnen of stop eens tussendoor en laat je aas zo naar beneden dwarrelen. Of beweeg je aas eens met kleine schokjes dat doen ze ook met Tremella-vissen en zo ben je meteen ook eens heel modern aan het vissen !
• Zie je ergens iemand goed vangen, neem dan een kijkje. Daar kan je altijd van leren. Gewoon even wat praten en vragen stellen kan natuurlijk ook. 
• Heb je het geluk een school forellen in de omgeving te hebben, werp er dan niet middenin maar er overheen en sleep daarna terug. Dit om de forellen zo weinig mogelijk te verstoren.
• Slankere dobbers hebben steeds de voorkeur als je forellen de minste weerstand wil geven tijdens de aanbeet. (maar er zijn uitzonderingen)
• Bij sterke wind of wanneer je ver moet werpen is een buldo een goede keuze.
  Ook voor het driftend vissen waarbij dobber en aas vrij door de wind worden meegevoerd is de buldo goed geschikt. In combinatie met een lange onderlijn zonder verdere verzwaring kan je met een buldo het aas vrij natuurlijk aanbieden.
  Enig nadeel is natuurlijk dat hij meer weerstand geeft tijdens een aanbeet. Maar door hem voldoende te verzwaren met water los je dat grotendeels op.
  Ps: enkele loodhagels in een buldo zorgen voor extra lawaai. 
• Heeft een forel tijdens het slepen aangebeten maar onmiddellijk terug losgelaten draai dan niet door, vaak pakt de forel het aas voor een tweede keer.
• Echt slepend vissen gaat beter met een kortere hengel dan met een lange 4 meter stok zoals vaak gebruikt bij de tremarella techniek.