barbeel-techniek3


	Home		Email

Vissen op Barbeel

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Barbeelvissen techniek 3

Dobbervissen op barbeel

Ondanks de talrijke effectieve manieren van bodemvissen is en blijft het trottend vissen een van de attractiefste en spectaculairste manieren om op barbeel te vissen.
Want zeg nu zelf, wat is er leuker dan met de hengel in de hand langs de oevers van een rivier of wadend door de rivier op zoek te gaan naar de beste barbeelstekken.
Vaak zie je reeds vooraf of er barbeel aanwezig is door het oplichten van hun witte buikzijde als ze aan het foerageren zijn. Ook komen er op deze manier stekken binnen bereik die met een bodemmontage onmogelijk te bevissen zijn. Ik denk daarbij aan overhangende bomen of waar de oeverbegroeiing het van de kant vissen onmogelijk maakt.
En je vangt er niet alleen barbeel mee, maar ook vaak kopvoorn, sneep, voorn en zelfs brasem en forel
Maar....... vissen met een dobber is niet altijd mogelijk. Te felle stroming kan het dobbervissen fel bemoeilijken en het wadend vissen zelfs gevaarlijk maken. Ook felle wind bemoeilijk het goed presenteren van het aas. Dus pin je er niet op vast en kies in die gevallen voor een bodem montage.

Waar te vissen

Iedere niet te grote barbeel rivier of beek met een minimale diepte van 80cm en die niet echt dieper is dan 1.7 meter, al kan het heus wel op dieper water maar ideaal is het niet.
Mijn ervaring komt hoofdzakelijk van de rivieren in de Belgische Ardennen zoals onder andere de Ourthe, Ambleve, Semois en de Maas, maar via het internet maakte ik op dat er ook in Nederland enkele rivieren zijn waar barbeelvissers deze techniek toepassen. Onderandere in de Limburgse maas, de Geul en de Swalm. Verder heb je natuurlijk het buitenland waarbij ik in de eerste plaats denk aan Frankrijk, Duitsland, Spanje en Engeland. Waarbij het laatste land zeker als de bakermat van deze techniek kan aanzien worden.
De plaatsen waar je doorgaans barbeel kan verwachten zijn die plaatsen waar de bodem afwijkt. Meestal zijn dit iets diepere geulen en gaten in laagstaande rivieren.
Wat doorgaans op zicht vaak goed waar te nemen is. Verder het iets rustiger water achter stroomversnellingen en barrages, waar zich doorgaans ook dieper water bevind. Als het bodemverloop daarbij nog over een behoorlijke afstand constant is maakt dit het driftend vissen iets gemakkelijker.
Andere goede stekken zijn nabij de oever onder overhangende bomen of waar de rotsen steil in het water verdwijnen. Vaak is dit ook een indicatie van diep water, maar meestal zijn juist die laatste plaatsen moeilijk bereikbaar.
Verder kan het ook helpen om op de campings of in de plaatselijke kroeg eens te informeren want meestal zijn barbeelstekken niet zo'n groot geheim en willen de meeste plaatselijke vissers dat heus wel met je delen.

Materiaal

Hengels:
Er zijn twee soorten hengels die uitermate geschikt zijn deze manier van vissen, en dat zijn de matchhengel en de bolognese hengel. In noodgeval kan ook een karper dobberhengel maar die is vaak iets te stug en te zwaar of het moet een ultra lichte zijn.
De hengel moet in de eerste plaats immers licht zijn omdat je er de ganse dag mee in de hand vist. Verder is een behoorlijke lengte noodzakelijk om de lijn goed te kunnen geleiden. Een lengte van rond de 4 meter voldoet uitstekend. De hengel moet ook voldoende body hebben om de haak over een afstand van pakweg 20/30 meter goed te kunnen zetten en om de toch krachtige runs van een in de stroming fel vechtende barbeel op te vangen. Slappe volledig parabolische hengels zijn ongeschikt. Het beste is dat de top tot 1/3 parabolisch is en de rest eerder stug. Het is even zoeken maar er zijn genoeg hengels te krijgen met deze eigenschappen.
Molen:
Een lichte molen met een goede slip. Zelf gebruik ik meestal een chimano FA 6000.
Maar dat kan om het even welke molen zijn als hij maar niet te zwaar is en een goede combinatie vormt met de hengel.
Oudere barbeelvissers en vaak ook echte specialisten zie je vaak nog een centerpin reel gebruiken. Dit is een soort vliegenreel zonder slip waarbij je met de vingers afremt. http://www.centerpinvissen.nl/centerpin.html
Zelf gebruik ik ze niet maar vermeld ze hier volledigheidshalve.
Lijn & Onderlijn:
Hier mag je gevlochten draad vergeten, nylon is je enige optie. Dit zowel vanwege de schuurbestendigheid als vanwege het feit dat je met gevlochten draad absoluut niet goed driftend kan vissen in de stroming.
De standaard is een hoofdlijn van 20/00 en een onderlijn die enkele honderdsten dunner is gebruikelijk. Op kleinere rivieren of wanneer de vissen kieskeurig zijn mag het zelfs nog iets dunner. De Shimano Technium lijn vind ik het meest geschikt omdat ze een vrij laag geheugen heeft, vrijwel niet kreukt, en weinig rek heeft, wat bij het aanslaan belangrijk is, zeker als je flink wat lijn hebt uitliggen.
Haken:
Een vlijmscherpe haak, die je toch enkele malen moet vervangen tijdens de visdag omdat hij bot wordt door over de stenen te slepen.
De grote varieert met het aas van nr 10 tot nr 4.
De dobbers:
Veruit het belangrijkste onderdeel van de montage.
Belangrijk is dat ze voldoende lood kunnen dragen om het aas op diepte te houden.
Afhankelijk van de stroming en de diepte kan dit enorm verschillen. Soms kan je perfect vissen met 5 gram en meestal heb je met 10 gram genoeg op water tot 1.5 meter. Bij felle stroom of op diep water van laat ik zeggen 3 meter ga ik zelfs tot 20 gram. Maar dat is niet echt ideaal en vaak is het dan beter over te stappen naar het bodemvissen.
Een andere vereiste is dat de dobber duidelijk te zien is in de wervelende stroming en dit op grotere afstand. Dunne antennetjes en minuscuul uitgelode dobbers passen hier niet.
Ook moeten ze vrij stabiel in het water staan.
Enkele goede modellen die echt ontworpen zijn voor stromend water zie je hier onder.

De stickfloat: Een dobber waar niet echt ver mee geworpen kan worden en die ik prefereer bij het wadend vissen.
Avon dobbers: een al-round dobber die ook bij iets ruiger weer nog gemakkelijk vist.
Fluted Avon: op deze bijna vierkante en geribbelde dobber heeft de stroming meer vat en kan je beter sturen.
Zwaardere stroomdobber met centrale lijndoorvoer. dit model gebruik ik voor het zwaardere werk. De lijndoorvoer maakt dat je niet eerst op de zware dobber aanslaat en je kan hem doormiddel van een stopper ook op dieper water vissen.

Extra:
Er zijn natuurlijk nog tientallen andere dobber modellen en daarbij denk ik aan de in de Ardennen vaak gebruikte forel dobbers of de meer bolvormige stroomdobbers, maar ikzelf hou me meestal bij een van bovenstaande.

Ander materiaal

Als eerste een waadpak en als je de vis niet met de hand wil landen, een kortsteelig schepnet. Een vliegvissersvest waar je het meeste kleine materiaal in weg kan bergen is ook vrij nuttig. Verder een aas en voerbak die je aan een broeksriem kan bevestigen als het water niet te diep is. In het andere geval is een kleine rugzak beter. Het laat je ook toe verschillende aas en lokaassoorten te transporteren en je kan je er natuurlijk het nodige vocht of voedsel in kwijt.
Maar beperk in alle geval de hoeveelheid en het gewicht. Je moet immers de ganse dag stappen of waden en dat kan best vermoeiend zijn.

Aas en lokaas

Aas:
In principe kan je zowat met alle standaard aassoorten vissen die geschikt zijn voor barbeel, met uitzondering van boilies en grote pellets omdat je nu eenmaal met het aas op de haak vist en niet met een rig.
Lokaas:
Over voeren zijn de meningen verdeeld. Sommigen werpen eerst een aantal voerballen op de stek vooraleer ze starten met vissen. Anderen voeren reeds dagen vooraf. Meestal zijn dit dan vissers die op een en dezelfde plaats vissen. Hier even twee verschillende manieren van voeren aangepast aan de viswijze.
Trottend vissen
Ik ben er van overtuigd dat bij het trottend vissen spaarzaam voeren beter is dan lukraak enkele voerballen inwerpen. Wil ik een stek afvissen die ik reeds ken dan voer ik reeds een handje vooraf. Bij het steeds wisselen van plaats tijdens het wadend vissen doe ik dat alleen terwijl ik vis.
Ik voer zowat met alles wat ook maar enigszins betrekking heeft op mijn haakaas.
Dat kunnen partikels zijn, pellets, maden, casters, stukjes kaas, worst, enz...
Voor een dagje vissen heb ik al vlug een drietal liter bij me.
Ik werp de hele dag met regelmaat, en dat is bijna bij iedere inworp, wat lokaas in het verlengde van de drift. Daarbij let ik er op dat afhankelijk van wat ik inwerp dit ook op de bodem komt waar ik aan het vissen ben. Pellets en zaden zinken vrij vlug en kan je zowat vlak voor je uit werpen. Casters en maden daarentegen werp ik een zevental meter stroomopwaarts, omdat deze tijd nodig hebben om te zinken. Dit natuurlijk allemaal afhankelijk van de stroomsnelheid en de diepte.
Vaste visstek
Hier start ik reeds met voeren van zodra ik op de stek toekom. Ik ken dan reeds het water en weet precies waar ik wil vissen en hoe diep het is. Ik voer meestal enkele ballen zwaar barbeelvoer in combinatie met een liter partikels waaronder relatief veel gekiemde hennep is gemengd. Daarna voer ik nog enkele handjes mini haakaas of bij gebrek aan beter, haakaas. Dit met tussenpozen van enkele minuten.
Pas dan start ik met vissen.

Basis vistechniek

Ik zet de dobber op de geschatte diepte en werp in. In de daaropvolgende worpen schuif ik met de dobber op of neer tot ik voel dat mijn haakaas tegen de bodem aan tikt of er licht over sleept. Eenmaal dat bereikt start ik met vissen. Ik laat in het begin de dobber gewoon op de stroming meedrijven waarbij ik de lijn tussen duim en wijsvinger begeleid bij het van de spoel aflopen. Volgt er geen beet dan begin ik het afdrijven te variëren door de lijn zo nu en dan af te remmen waarbij het aas voor de dobber uit komt te drijven. Het met tussenpozen tegenhouden van de lijn en dobber laat het aas een klein beetje omhoogkomen, een aasaanbieding die vaak een aanbeet uitlokt.
Vaak is het dan nodig om de dobber iets dieper af te stellen om het aas nog op of nabij de bodem te houden. De aanbeet is meestal niet te missen. De dobber gaat stevig onder waarbij je ruim de tijd krijgt om aan te slaan. Het ziet er vaak uit alsof je aan de bodem vastloopt maar na wat ervaring is het verschil toch duidelijk te merken.
Een andere duidelijkere aanbeet is als je de dobber plots ziet afwijken van de stroomrichting waarna hij meestal ook onderduikt.

Er zijn dagen waar het nodig is om af te wijken van deze basistechniek omdat de barbeel op dat moment iets anders verkiest.
Een andere reden kan ook zijn omdat je een specifieke techniek gebruikt die om een andere viswijze vraagt.
Bij montages enkele voorbeelden en uitleg van verschillende barbeelvissers.

Tips:

Gebruik altijd drie rubbertjes om de stickfloat te bevestigen. Zo vermijd je verschuiven van de stick tijdens het driften of aanslaan en vis je niet plots veel ondieper zonder het te merken.
Vis steeds met een onderlijntje van circa 30 cm. Bij vasthangen aan de bodem en breuk is dit vlug vervangen.
Door het loodgewicht steeds dichter bij elkaar te zetten naar de haak vis je ook dichter bij de bodem. Het tegengestelde doet zich voor als je het naar de stick concentreert.

Montages dobbervissen op barbeel

Stickfloat

De meeste vissers gebruiken deze dobber vaak als gewone vaste dobber met de matchhengel. Stickfloats zijn echter ontworpen voor een specifieke techniek van vissen die bij ons minder toegepast wordt. Het is deze techniek die ik hier wat wil toelichten. Er zijn verschillende modellen van zwaar tot licht in talrijke uitvoeringen. De een meer geschikt voor het zwaardere werk terwijl de ander dan weer beter te vissen is bij winderig weer. Van uitzicht verschillen ze echter niet veel. Als voorbeeld een standaard stick.
Techniek
Het is een vorm van vissen waarbij je met de stroom meedrift en daarbij altijd direct contact houd met de dobber. Bij iedere aanbeet reageer je onmiddellijk door aan te slaan. De beten zijn trouwens zelden voorzichtig of schuchter. Meestal pakt een barbeel, kopvoorn, voorn, winde of brasem het aas in een reflex.
De afstand uit de oever waarop we met de stickfloat vissen is vrij kort, circa 1.5 tot max. 3 maal de hengellengte. Wil je verder vissen dan kies je beter voor een ander systeem. De diepte mag gerust van vrij ondiep tot 3 meter gaan.
De manier van vissen in het kort beschreven is als volgt:
Je gooit in en houd de lijn even tegen om de montage de kans te geven naar de diepte te zakken. De lijn strekt zich onderwater..... een beetje lijn geven..... het aas zakt weer.... even tegenhouden... en..... weg dobber..... Een kromme hengel en een gelukkige visser.

Montage: Het draagvermogen en soort stick kiezen we volgens de omstandigheden en de stroming. Ook de uitloding wordt hieraan aangepast. De voorbeelden met de nodige uitleg spreken voor zichzelf. (klik op de afbeelding voor een vergroting)