Juli 1993   
Klik op de foto voor een vergroting

Op rondreis met een groep in Zimbabwe had ik, hoe kon het ook anders, één enkele reis spinhengel en wat kunstaas meegenomen. We zouden enkele dagen op het Kariba-meer verblijven en hiervan wist ik dat er tijgervis voorkwam. Wie weet zou er zich wel een gelegenheid voordoen om te vissen. 
We waren op ons boothotel op het meer, en toen de groep in de late namiddag nog een uitstap zou maken greep ik die kans. 
Ik maakte een afspraak met de inlandse kok aan boord, die ook visser was, om samen met hem in een kano te gaan vissen. 
We vaarden enkele inhammen in, en visten tussen de verdronken bomen, echter zonder ook maar één aanbeet te krijgen. Na 2 uur moest de kok echter terug om de avondmaaltijd te bereiden. 
Van opgeven wilde ik niet weten, en dus vertrok ik alleen, met de mededeling bij zonsondergang terug te zijn. 
Ik vaarde op een gegeven moment een kleine maar brede inham binnen. De krokodillen die op de oevers lagen te zonnen doken het water in en enkele buffels graasden op veilige afstand, het vissen kon beginnen. Na enkele worpen voelde ik plots een felle tik op het kunstaas, maar de vis bleek niet te hangen. Na nog enkele worpen op dezelfde plaats, weer een aanval. Bij het binnendraaien werd mijn kunstaas plots gestopt en volgde er een korte ruk. De bek van de tijgervis is echter zo hard dat 9 op de 10 maal de vis niet gehaakt wordt. Dit keer was het echter wel raak en er volgde een minuten lang gevecht met de steeds uit het water springende vis. Uiteindelijk lag hij in het net en kon ik deze uitzonderlijke vissoort bewonderen.

De volgende dag probeerde ik het nogmaals aan de andere zijde van het meer.
We zochten deze maal met de speedboot de verdronken bomen op, en visten er ook nu weer tussen in. 
Ik kreeg er een tiental aanbeten, maar wist er geen enkele te verzilveren. 
Over het vissen zou ik nog het volgende willen zeggen:
Kunstaas lijkt me hier, voor deze vissen ideaal. Men kan er immers gericht mee tussen de bomen vissen, de plaats voor de tijgervis. 
Neem ook steeds iemand mee, al was het maar om te roeien en de omgeving in het oog te houden. Zo overkwam het me dat ik bij het vissen afgedreven was naar de oever en ik dit nooit had  opgemerkt. Voor het zelfde geld ben je juist in het territorium van een leeuw. Je kan hoe dan ook, beter en geruster vissen, en vaak krijg je nog enkele tips. Neem ook steeds een schepnet mee. Een tegenspartelende vis kan gevolgd worden door een hongerige krokodil, die in de weerloze vis een gemakkelijke prooi ziet, en als je op dat moment de vis met de hand wil landen.....!!!!!!!!...........   
Let ook op waar er nijlpaarden zitten, vaak zie je die enorme kolossen onder je boot doorwandelen. Een spectaculair zicht, als hij je plots maar niet als een rivaal  ziet. 
Er worden meer mensen verwond of gedood door nijlpaarden dan door krokodillen.