Senegal 2006


	Home		Email

Visreis - Senegal Mei 2006

Deel 1
Klik op de foto voor een vergroting

Ik ben weer terug van wat een leuke maar vistechnisch toch moeilijke trip was dit jaar. De vissen waren erg moeilijk te vinden of kwamen de rivier niet op wegens te weinig stroming en de periodes waarop ze aasden waren vrij kort. Zo gebeurde het dan ook vaak dat het slechts één uur op een volledige dag echt goed vissen was. De omstandigheden waren de volgende:
- Afgaand getij in de morgen, opgaand getij rond en in de namiddag. Opschuivend met +- 30 minuten per dag. In het begin van de vistrip stond de maan in het eerste kwartier en op het eind naar volle maan toe. Het verschil in eb en vloed was in het begin minimaal, wat ze hier lage zee noemen (mere bass). Naar het eind van de trip kwam er steeds meer verschil. Wat ook betekend dat de stroming bij wisselend tij in het begin bijna onbestaand was, en naar het einde toe er steeds meer stroom kwam. Hoe meer stroom hoe verder de vis vaak de rivier optrekt, en er ook soms blijft. Nu was de beste periode steeds na opkomende tij en hoe dichter bij zee ik dan viste, hoe meer kans ik maakte. Dat laat vermoeden dat de grotere vis niet echt in de mangroves bleef, maar steeds vanaf zee de rivier optrok bij opkomende getij en er dan bleef gedurende de nacht om bij afgaand getij naar zee terug te keren. Niet echt de periodes waarin ik kon vissen, maar wel die waarop de plaatselijke vissers wel hun netten plaatsten. Al bleek bij hen de vangst deze maal ook aan de lage kant te liggen. Maar alles is relatief, zo kan het best dat in andere periodes het best vissen is bij lage zee, dus pin je hier heus niet op vast. Verder merkte ik een duidelijk verschil in het vissen met gewoon nylon tegenover staalkabel. Met nylon waren er dubbel zoveel aanbeten en meestal waren die veel feller. Alleen was het dan bijna onmogelijk hiermee Carpers of papegaaivissen te vangen. Deze bijten de lijn gewoon over. Ook grotere kapiteins lukt het meestal de lijn over te bijten, zodat ik uiteindelijk toch besloot om het grootste deel van de tijd met staaldraad te vissen. Maar laat ik nu maar beginnen met het vissen zelf,

Dag 1
Ben de vorige nacht aangekomen, en deze voormiddag gebruik ik om met het hotel een afspraak te maken over de prijs van een boot. We komen overeen dat ik de houten brede pirogue neem met een motor van 75PK. Geen echt snelle boot, maar toch wel de beste waarover het hotel momenteel beschikt. De prijs met alle benzine inbegrepen, om het even hoe ver en hoe lang ik vis is 100 euro per dag zonder aas. Op alles krijg ik dan nog 15 % korting. Ik neem steeds diepgevroren garnalen mee uit het hotel. In het dorp spreek ik dan nog af met de plaatselijke winkelier Chez Ass, dat die iedere dag voor een frigobox met drank zorgt en deze om 8 uur aan de steiger bezorgt en na het vissen laat afhalen en terug bijvult. Wat dan weer de goedkoopste manier is, en zeker 60% goedkoper is dan drank uit het hotel mee te nemen. Maar goed, het is al middag, en na een maaltijd ga ik er om 14 uur op uit om te vissen. Uit inlichtingen wist ik dat er de laatste twee weken niets noemenswaardig was gevangen, buiten een toerist die op Plage d'or een kapitein van 11kg wist te vangen. Ik besluit dan ook om daar te starten. De boottrip ernaar toe is ruim 1 uur.
We proberen er verschillende plaatsen, met bedroevend resultaat, ik vang alleen wat kleine katvis. Jaja, mijn pirogier stelt voor om tegen valavond iets over Sipo te proberen, omdat hij weet dat er daar dan kapitein jaagde de afgelopen dagen. We zijn er reeds een tijdje, en buiten het steeds verversen van garnalen die afgebeten worden door de kleinere bijna onvangbare visjes, vang ik slecht enkele kleinere grijze karpertjes, wat katvis en een papegaaivis. Om 19 uur echter valt de wind weg en is het wateroppervlak zonder een enkel rimpeltje. Bijna tezelfdertijd begint overal de vis op te springen en zien we jacht vlak onder de waterspiegel. Het is moeilijk uit te maken welke vis, tot ik een kleine kapitein weet te landen. De vis is niet groot maar heeft best wat sport. Ik besluit onmiddellijk om wat kunstaas uit te proberen terwijl Jaja verder met garnalen vist. Maar beiden weten we geen enkele beet te krijgen. Het is dan ook reeds vrij laat en reeds nacht als we terugvaren tussen de nog steeds jagende vissen die we nu alleen nog kunnen horen.

Dit formaat van katvis vang ik elke dag. Het krioelt er van visjes van dit formaat zoals deze carpe grise.
In de avond vang ik nog dit kapiteintje.

Dag 2
We trekken richting Grand Foss en vissen in verschillende Boulons, dat zijn diepere gaten. Het lukt ons echter niet om wat kleine visjes te vangen die ik als aasvis kan gebruiken op de Grand Foss, zodat ik uiteindelijk besluit om toch maar gewoon op de bodem te vissen met garnalen en visfiles. Het resultaat van deze dag is bedroevend. Buiten enkele grotere katvissen van enkele kilo vang ik alleen kleinere vis waaronder een kleine maar mooi getekende Carpe Rouge.

Katvissen van dit formaat zijn hier eerder uitzondering dan regel. Een mooi getekende kleine Carpe Rouge.

Dag 3
Ik besluit het nogmaals aan Plage D'or te proberen, maar ook nu blijft het daar beperkt tot kleine vis. Wel vang ik er enkele mooie papegaaivissen van zeker 2 kg. Vissen van dit formaat wist ik trouwens wel zowat iedere dag te vangen en bijna op iedere plaats. Helaas blijkt weer maar eens dat ik geen tijd nam om een foto te nemen. (Papegaaivissen is enkel en alleen mogelijk met stalen onderlijnen) Na een volledige dag aanmodderen gaan we terug voorbij Sipo waar we de vis zagen jagen. Aangekomen vang ik onmiddellijk een kleine carpe rouge, enkele katvissen, en wederom een kleine kapitein. Juist voor valavond krijg ik uiteindelijk toch een mooie run op een van de hengels. Het is een mooie ombrine die de enkele grote garnaal als avondmaal neemt. De vis is behoorlijk van lengte maar graatmager. Als we haar uiteindelijk wegen blijkt ze slechts 4200 gram te wegen. De vis is waarschijnlijk juist afgepaaid, in normale omstandigheden zou deze veel meer wegen. Maar ik ben toch tevreden. Terug thuis blijkt dat het hier om een andere soort ging, namelijk de langnek ombrine. Als we wegvaren zien we nog hoe de vis opnieuw start met jagen. Die avond overdenk ik nog even het vissen tijdens de folkloristische voorstelling in het hotel, en besluit het morgen maar eens op grotere vis te wagen op de Grand Foss.

Groot, lang, maar mager.

Dag 4
Vandaag Grand Fosse, de grote put dicht bij zee waar ik tot nu toe steeds mijn grootste vissen wist te vangen. Eigenlijk kan ik erg kort zijn over deze dag, ik verplaats mij slechts weinig, en wederom blijven de beten beperkt tot kleine vis. Opvallend hierbij zijn de aanbeten van kleine Carangue. Deze vis komt hier soms massaal jagen. Meestal zijn het geen grote exemplaren, maar eentje van enkele kg kan altijd. Maar vandaag leg ik me toe op grote vissen, en dat betekende zwaar materiaal en stalen onderlijnen en deze uitrusting is voor carangue niet zo geschikt. Pas als ik later op de dag een karperhengel uitleg met nylon onderlijn en een kleinere haak, weet ik er enkele exemplaren te vangen. Van grote vissen is er echter geen spoor vandaag. Wat me wel verheugd is de vangst van een roze tjof, een nieuwe soort die ik terug aan mijn lijst van gevangen exemplaren kan toevoegen.

De carangues van die dag waren aan de kleine kant./Crapeau de mere of zeepad/Roze tjof

Dag 5
Door de mindere resultaten ga ik vandaag naar Point Jackson, dit is de andere grote put vlakbij zee. Meestal is het water hier woeliger, en regelmatig komen hier Baracudas jagen. De beste maanden hiervoor zijn echter Jan/Febr. Nu is het echter een kwestie van geluk. Het trollend vissen is ook een techniek die me niet echt ligt, ik vind het een te passieve manier van vissen. Maar ja, ik wil nu toch wel eens wat grotere vis vangen. We trollen met verschillende soorten pluggen, waarbij natuurlijk ook mijn favoriet, de Rapala zeenaald niet ontbreekt. Ik start één km voor Point Jackson en vaar in lussen tot tegen de branding en de zandbanken voor de kust. Dit tot ongeveer 13 uur, normaal de tijd waarop de Baracuda terug naar zee trekt. Maar dat hoeven ze deze maal niet te doen, want van Baracuda geen spoor. Gans de tijd ligt de visvinder aan, en slechts op een plaats is duidelijk vis tegen de bodem te zien, voor de rest alleen vis tussen twee waters. In de namiddag ga ik dan ook nog naar die plaats om er op de bodem te vissen. Vis zit er wel, maar weeral zijn het kleintjes. Als ik uiteindelijk een mooie run krijg op de karperhengel krijg ik weer hoop. De dril is erg spectaculair en de vis vecht tot het laatste moment maar deze maal is hij de verliezer. Het is een mooie Carp noir, een exemplaar van 3.800 gr. Een gewicht dat ik voor Carpe noir nog nooit wist te behalen, dus opschrijven maar. Nu vlug terug inleggen, want meestal zwemt deze vis in groepjes. Maar ook dit blijkt deze maal ijdele hoop. Verdere beten blijven uit en daarbij komt er zoveel zeewier binnendrijven met het opkomende water dat vissen onmogelijk wordt en ik besluit terug te varen, toch nog een trip van zeker 1.30 uur.
Die avond is er disco in het aangrenzende dorp.

Carpe Noir 3.8 kg