Deel 1  
Klik op de foto voor een vergroting

De dag van aankomst:
Zoals gebruikelijk werd ik afgehaald aan de luchthaven en na een korte rit en een boottochtje verwelkomden Jack en Mathieu de eigenaars van Sakatia Lodge mij voor de tweede maal.
Dit omstreeks 14 uur op zaterdag.
Vandaag was er geen vissen voorzien, maar voor mij was een volle namiddag nietsdoen er toch te veel aan, waarop jack het regelde dat ik om 15 uur een tochtje van enkele uren onder begeleiding van een gids met de quad kon maken. Het tochtje ging over vaak ruig terrein naar een heilig meer waarin tilapias en krokodillen zouden zitten. Beiden kreeg ik niet te zien maar ik genoot wel van de rit met dit vierwielig monster. Die avond trok ik ook nog eens naar de plaatselijke disco van het dorp.
In een met plastiek omheinde ruimte komen de meestal jongere inwoners op zaterdag en donderdag avond zich hier amuseren en dansen. Best leuk om eens mee te maken maar na enkele uurtjes was het nu eindelijk eens tijd om na 2 dagen met dutjes tussendoor, mijn bed op te zoeken.

Dag 1:
Gisteren waren er 3 boten uitgevaren. Eentje wist 2 espadons en de andere 1 te vangen. Hierop besloot ik in samenspraak met de visgids/schipper om vandaag op deze vis te starten en vervolgens dag per dag te zien hoe het verder zou verlopen.
Uit informeren had ik reeds begrepen dat er de afgelopen dagen weinig gevangen was en dat de door mij beoogde carangues zelfs volledig afwezig waren. Maar we zouden wel zien.
Om te beginnen sprak ik nog af dat alleen mijn hengels en molens op de boot mochten aanwezig zijn en dat er buiten mezelf niet mocht gevist worden. Een afspraak die ik meestal maak en die me tot nu tot steeds het best beviel. Het is immers veel leuker om aan mijn eigen, lichtere en betere uitrusting iets te vangen dan een vis van enkele kilo naar boven te hijsen met een pook van een hengel ! 
Na een 30 minuten varen zagen we reeds neerduikende zeevogels en werden twee hengels met bonito veertje uitgelegd.
Een uurtje later lagen er een tiental bonitos in het koelvak, genoeg aas voor een dagje vissen.
Enkele bonito buiken werden geprepareerd en wat later sleepten deze op een 15 tal meter achter de boot aan in de hoop dat die de interesse zouden wekken van de Espadons. De aanbeten bleven echter uit en nergens was ook maar enige activiteit van espadons te bespeuren. Volgens Madou mijn gids kwam dit door de regen van de afgelopen nacht. Espadons houden volgens hem daar blijkbaar niet echt van en reageren daar vaak op door gebrek aan eetlust te tonen.
We bleven echter proberen tot 13.30 uur waarna ik uiteindelijk besloot om toch nog enkele uurtjes op de bodem te vissen.
Zoals steeds kan je hier op de bodem op een diepte tussen de 45 en de 70 meter altijd wel iets vangen, en ook nu was dat zo.
Op een flink stuk bonito ter grote van een hand kreeg ik geregeld beet en in goed anderhalfuur wist ik 4 carpe rouges, 1 poison poulet, 1 baliste, 2 kleine baracudas en 1 haaitje te vangen. Allen niet echt groot maar best leuk om te vangen.
Om 15 uur stopten we met vissen en ging het terug richting hotel. De boten moeten immers steeds ongeveer om 17 uur binnen zijn en afhankelijk van de plaats waar je stopt met vissen kost het terugvaren toch wel minimum 90 minuten.
Nu waren we iets te vroeg waardoor we onderweg nog even stopten en op de lichtste hengels nog een vijftal skipjacks vingen uit een schooltje dat we tegen kwamen. Hoewel klein van formaat zijn deze tonijntjes machtige vechters aan licht materiaal die je met felle runs aan het oppervlak best de nodige sensatie bezorgen. Een mooie afsluiter van deze eerste dag.  
Een andere boot met 4 franse vissers die samen met mij vertrokken waren hadden die dag slechts enkele stuks gevangen en niet groter dan enkele kilo waardoor ik constateerde dat mijn vangst van die dag toch zo slecht niet was.

 
Carpe rouge/Poison poulet
 
Baliste/Klein haaitje

Baracuda

Dag 2:
In de bar gisteravond sprak ik met de fransen af om vandaag eens op kwantiteit te vissen en deze dan te verdelen onder de locale dorpelingen die gisteren reeds kwamen vragen of ze enkele vissen konden krijgen.
Om die reden besliste ik om vandaag bijna uitsluitend op de bodem te vissen en wel op een plaats die ik kende van verleden jaar, namelijk "Le serpent"
Deze bank ligt op 90 minuten varen van het hotel.
Ook nu weer koste het niet echt veel moeite om een achttal bonito's te vangen en bij het naderen van Le serpent besloot ik toch om hier nogmaals een 45 tal minuten te slepen met bonito buikjes.
Ook al omdat we onderweg door iets grotere zeevogels op de aanwezigheid van espadons waren gewezen. Madou toonde me dit door er zachtjes naar toe te varen waarna ik onder de vogels een bijna roerloos in het water hangende espadon kon waarnemen. Bijten was er echter niet bij.
Op de bonito buikjes kreeg ik echter wel 2 aanbeten, niet van espadon maar wel van een wat grotere bonito en eentje van een Orfy die gelukkig met zijn vrij scherp gebit de carbonlijn van 1mm niet door wist te bijten.

 
Klein maar prachtig van kleur

De vissen en op de achtergrond mijn boot

Dag 3:
Van enkele Italiaanse vissers op een voorbijvarende boot vernam ik dat ze op Castor goed gevangen hadden. Wat dat "goed" juist inhield was niet echt duidelijk maar ik was reeds van plan om 2 maal naar castor te varen en het leek me dan ook beter om dit op dag 3 en 6 te doen.  Het is echter wel zo dat je met een boot waarop slechts een motor staat je niet het risico kan nemen om dit alleen te doen. De fransen waren echter bereid om mee te gaan zodat we met twee boten zouden zijn moesten er zich problemen voordoen.
Castor ligt op 2.30 min varen en we vertrokken dan ook om 5.30 uur in de morgen.
Aangekomen op Castor rond 7.30 uur moesten we nog zorgen voor bonito's als aas.
Op castor zie je echter zelden bonito's in scholen zwemmen en moet je op goed geluk trollen. De bonito's die we vangen zijn aan de kleine kant maar wel ideaal omdat we van plan zijn met complete en indien mogelijk ook met levende bonito's te vissen.
Hiervoor worden er dan ook 4 bonito tubes gemonteerd. Dit zijn buizen waarin het water continu stroomt en waarin in elke buis een bonito past.
Al met al kost het ons 2 uur voor we voldoende bonito's gevangen hebben en het is dan ook reeds 9.30 uur als we twee lijnen uitleggen met levende bonito's zonder verzwaring.
Lang blijven ze echter niet leven want in geen tijd worden ze doormidden gebeten door de aanwezige haaien. Het kost ons lijnen en bonito's maar brengt geen vis aan boord. Ook verkassen helpt niet en we besluiten dan maar op de bodem te proberen met volledige maar dode bonito's.
Ook hier zijn de haaien echter alom aanwezig en omdat het de bedoeling is om te proberen een hondstand tonijn te vangen gebruik ik geen staaldraad met als resultaat een tiental doorgebeten lijnen.
Tussen de doorgebeten lijnen door weet ik 2 merous van +30 kg te vangen en ook 6 haaien tussen de 40 en de 60kg. 
De dril van 4 haaien in minder dan 1 uur is zo inspannend dat ik door vermoeidheid de hengel te ver naar achter breng en zo de top te veel belast als de haai er plots weer vandoor gaat, gevolg, een gebroken hengeltop. Maar ook deze haai komt nog langzij en wordt onthaakt.
Kort in de namiddag proberen we na het verkassen een bonito buik uit te leggen in de hoop dat de haaien dit aas te klein vinden. Ik ben pas een 5 tot 8 meter lijn ver als de lijn plots begint te lopen. Ik wacht de afgesproken 5 tellen, sluit de beugel, en terwijl de lijn op spanning komt sla ik aan. Bij het aanslaan voel ik geen contact met de vis maar krijg wel als schouwspel een Marlijn die zich in volle lengte uit het water heft, maar niet gehaakt is.
Onmiddellijk vier ik de lijn terug en enkele seconden later loopt de lijn terug strak terwijl diezelfde marlijn een tweede maal uit het water springt. Kans om aan te slaan krijg ik niet, want met een knal breekt de lijn.
Madou zegt achteraf dat de haak bestemd voor espadon gewoon te klein was om degelijk te haken. De tweede maal was de marlijn gewoon verstrikt in de lijn en niet gehaakt.
Voor mij was dit de eerste ontmoeting met een marlijn, maar door dit toeval waarschijnlijk niet de laatste.
Omdat er verder toch niet echt iets te vangen is stop ik met bodemvissen en gebruik ik de resterende tijd om te trollen. Dit met 1 volledige bonito en 2 lijnen voorzien van 5 meter diep lopende plastic lures.
Om het kort te maken, marlijn zag ik niet meer. Wel wist ik aan de lures nog 1 baracuda, 2 kleine rainbow runners, en 1 waho, 1 carpe jaune en 2 merou rouges te vangen.   

 
Enkele van de haaien van die dag waarbij op de tweede foto de gebroken hengel te zien is.