|
Deel 1
Klik op de foto voor een
vergroting |
De transfer:
We vertrekken met de TGV uit Rijsel om daarna in Parijs het
vliegtuig te nemen naar Antananarivo. Op de luchthaven van Parijs hebben we noch
wat discussie over de hengelkoker waar ze 300€ extra voor vragen, maar
na wat discussiëren moeten we dit gelukkig niet betalen. We hebben immers maar
47kg bagage mee en normaal mogen we tot 70kg gaan.
Air France doet dit
jaar geen rechtstreekse vluchten meer op Nosybe waardoor we verplicht zijn in
Antananarivo een binnenlandse vlucht te nemen van Air Madagascar. De
transfertijd is echter meer dan 13uur en we hebben dan ook in laatste instantie
besloten om een hotelkamer te boeken via internet. Achteraf gezien een ideale
oplossing. Het hotelletje, meer een soort chambre d'hotes met een vijftal
kamers is echt een aanrader. Voor de prijs van 20€ per persoon krijg je er
overnachting met ontbijt en transfer heen en terug naar de luchthaven.
Op de vlucht naar Nosybe mag er slechts 20kg bagage mee. Voor de 7kg extra
vragen ze echter slechts 4 euro en met die
prijs zijn we best tevreden. |
http://www.Le-ti-jac.com |
|
Het hotel:
Aangekomen op Nosybe worden we op de luchthaven
afgehaald en gaat het naar ons hotel: Le grand bleu. Het hotel zelf is prachtig
gelegen en voorzien van alle comfort. Prijs kwaliteit is zeer goed. Het enige
wat ons wel stoorde was het beperkte ontbijt dat enkel bestond uit wat
geroosterd brood, 3 soorten jam, wat fruit en koffie. Je kon wel 2 eitjes
bijbestellen voor 1.5€, maar beter zou het geweest zijn om enkele euro meer te
vragen en het wat uit te breiden met kaas en vlees. Op de kamer moest ook
bijbetaald worden voor de airco. Die werkte dan van 19u tot 7 uur voor de prijs
van 7 euro/per dag. Maar verder was alles piekfijn in orde en ook iets extra kon
steeds geregeld worden mits betaling aan een redelijk prijs. Dus
daarom toch een aanrader.
www.legrandbleunosybe.com |
Onze kamer en het restaurant. |
De boten:
De boten waar we deze maal mee visten behoorden
toen wij reserveerden ook toe aan het hotel, maar dat is recent overgenomen en
deze worden nu apart gerund.
We boekten 2 twee dagen de kleinere boot en drie dagen de catamaran waar we drie
complete dagen mee visten en waarbij we twee nachten op zee sliepen.
Achteraf gezien vond ik dit persoonlijk een verkeerde beslissing. Hoewel de
catamaran zeer comfortabel was, was hij in de eerste plaats te traag. De
topsnelheid bedroeg amper 12km waardoor we veel te veel tijd verloren met varen.
Zeker als je weet dat de normaal beste plaats, Banc de Castor zo'n 70km ver in zee ligt.
Nu zou mijn advies zijn: Een snelle boot waarmee je zeker 20km per uur haalt.
Hiermee kan je iets vroeger vertrekken en heb je nog steeds de mogelijkheid om
een volledige dag ver buitengaats te vissen. Daarbij kan je op die manier de dag
zelf nog beslissen waar en hoe je vist. Ook heb je dan de mogelijkheid om bij
een slechte dag nog steeds een andere stek te kiezen. Verder ben je dan ook niet
afhankelijk van het vangen van aasvissen of het weer. |
Onze beide boten |
Visdag 1:
Om 8 uur starten we de visdag en gaat het richting banc de serpent. Er is enkel
wat inktvis mee als reserve aas, we moeten dus uitkijken om wat aas te vangen.
We starten dan ook slepend met Bonito-veren als aas. Overal zijn jagende Bonitos
te zien, maar vangen is er niet bij. Volgens de schipper zijn er op dit
moment zoveel kleine aasvisjes langs de kust aanwezig dat ze er als het ware
slechts met open bek hoeven door te zwemmen waardoor ze absoluut niet in ander
aas geïnteresseerd zijn. Dat belooft niet veel goeds voor de rest van de dag en
achteraf blijkt dat ook zo te zijn.
We proberen eerst even of er Carangue te vangen is met poppers. Maar buiten twee
volgers bij Helmut krijgen we hierop geen respons. De ganse dag wisselen we dan
maar tussen trollen met lures, rapalas en bodemvissen met inktvis als aas.
Het totaal resultaat is bedroevend en bestaat slechts uit 1 kingfisch, 1 merou
royal, 1 balist, 1 dorade, 1 gestreepte merou en 1 baracuda. Allemaal vissen
die aan de kleine kant zijn.
En ook met een paternoster en kleine haken vang ik slechts kleine exemplaren van
vissen waarvan ik verleden jaar hun grotere exemplaren met tientallen wist te
vangen. Daarbij zijn ze ook als aasvis niet geschikt, dus geef ik dit uiteindelijk
maar op.
Slechts 1 lichtpuntje, ik vang wel een nieuwe soort om aan mijn vanglijstje toe te
voegen.
Om 16 uur wordt het vissen gestopt en reeds om 17.15 uur zijn we terug op ons
vertrekpunt. Die avond gaan we nog even naar het uitgangsstadje in de buurt en
hopen op een betere vangst de volgende dag. |
Enkele vissen van dag 1: Baracuda, King fish,
brasem, Oranje gestreepte trekkersvis, Blacktip grouper |
Visdag 2:
Gisteren merkten we nu en dan enkele espadons op zodat we besloten om ze zeker
vandaag even gericht te bevissen. Het zijn en blijven immers prachtige vissen om
aan wat lichter materiaal te vangen.
Voor de zekerheid liet ik gisteravond op de markt wat vis aankopen. Veel aanbod
was er niet en ik moest tevreden zijn met een 10kg niet echt verse sardines.
Maar toch altijd beter dan niets. Gelukkig maar, want ook nu is het niet
mogelijk ook maar een bonito te vangen.
We starten terug met wat worpen op circa 20meter water waar we wat activiteit
zien van kleine aasvis in de hoop dat er carangue zit. Dat levert slechts één
aanbeet op aan de popper. Het is dan ook nog een klein exemplaar zodat we in
afwachting van het getij veranderen naar het bodemvissen op circa 40 meter
diepte.
We vangen er met onze sardines als aas een viertal kleine merous en één carangue.
Niet echt denderend, maar het is dan ook niet het ideaal getij. |
|
 |
Wanneer we hier en daar in de verte wat activiteit van espadon opmerken en ook
enkele fregatvogels op hun aanwezigheid wijzen, gaan we over op trollen met
lures. Mijn favoriete lure, De blauwe ilander Sorciere blijkt nu ook weer goed
zijn werk te doen. De twee aanbeten die volgden kwamen ondanks de 4 hengels steeds aan mijn
favoriet.
Ik mag dan ook de eerste aanbeet verzilveren. En aan de lichte hengel met 25/00
heeft dat de nodige sport. De afspraak is dat de eerste espadon behouden wordt
voor het hotel zodat we hem dan ook in de boot fotograferen.
De tweede aanbeet is voor Helmut en ook hij weet de vis te landen. Deze is
echter door de ogen gehaakt en ook nu kunnen we niet anders of hem behouden. We
besluiten dan ook dat twee vissen voldoende zijn en we terug op de bodem verder
zullen vissen. |
|
Het verschil in actie tussen een lichte en iets
zwaardere hengel.
De eerste is een
Tenryu All Rd
Rugissante 30/50LBS. |
 |
|
Terwijl we daarna op de bodem vissen merk ik in
de omgeving van de boot terug een espadon op. Ik kan het niet laten om
onmiddellijk het lood te verwijderen en aan de kleinere haak twee sardines door
de ogen te haken. Die vier ik aan een losse lijn op de stroming en na een
tiental meter voel ik reeds enkele korte rukjes aan de lijn. Als de lijn daarna
iets vlotter afloopt, sluit ik de beugel en wacht tot de lijn strak loopt voor
ik aansla. De reactie volgt onmiddellijk met een tiental sprongen uit het water.
De lijn heeft deze maal slechts een trekkracht van 25kg waardoor de dril veel
langer duurt en waarbij de vis de ene na de andere sprong uit het water maakt.
De schipper denkt dan ook dat door de kleine haak en het aas de vis diep gehaakt
zal zijn. Maar uiteindelijk blijkt dat niet zo en zien we dat hij perfect
vooraan gehaakt is. De vis wordt dan ook naast de boot met de nodige commotie
onthaakt en krijgt de vrijheid terug. Wat toch wel een voldaan gevoel heeft.
|
Zo dicht zaten we van land. Het onthaken naast de
boot. |
Na deze derde espadon vissen we nog even verder
op de bodem waarbij ik nog een nieuwe soort vang, namelijk een fuselier. Als er
dan ook nog een Carangue volgt doet dat mij er aan denken dat ik deze toch wel
eens aan de popper wil vangen en we besluiten dan ook om het nogmaals te
proberen. Ik neem nu voor alle zekerheid de wat grotere blauw witte Orion popper
van 16.5cm waarmee helmut gisteren twee volgers kreeg. Na wat verkassen en enkele
tientallen worpen lukt het mij uiteindelijk om een aanbeet te krijgen. Alles
loopt volgens het boekje en hoewel niet groot ben ik best tevreden met de toch
leuke vis aan de popper. Een manier van vissen die ik sedert Suriname echt weet
te appreciëren.
Blijkbaar vind onze bemanning dat we nu genoeg gevangen hebben, en verkassen ze
steeds meer richting vertrekpunt. Het is uiteindelijk pas 16 uur als we reeds
terug zijn. Ondanks deze geslaagde dag kan ik het daarom ook niet laten om
hierover mijn ongenoegen te uiten bij de eigenaar, wat hem niet echt bevalt.
Die avond leggen we het geschil echter bij onder het drinken van een apero. En maken we
goede afspraken voor de volgende 3 dagen. |
|
Fuselier en carenge |
Visdag 3:
Om 8 uur vertrekken we voor de trip naar de banc de Castor, zo'n 70km ver in
zee.
In totaal meer dan 7 uur varen. Onderweg leggen we zo nu en dan wat aaslijnen
uit als we scholen aasvissen opmerken. We hebben immers deze maal niets van aas
bij en moeten het zelf vangen. Gedurende die 7 uur brengt dat
echter slechts 2 kleinere baracudas en 3 geelvin tonijntjes op.
Eenmaal in de buurt van Castor zitten er normaal steeds wel Bonitos, maar nu is
er niets te zien zodat we uiteindelijk niet verder kunnen dan het te doen met de
aasvissen die we hebben, wat ook betekend dat we geen grote stukken aas of
volledige aasvissen kunnen uitleggen omdat we er gewoon te weinig hebben. |
 |
|
Met het weinige aas vissen we daarna tot 22uur op
de bodem. Normaal wilden we de nacht doorvissen maar zonder groot aas is dit
zowat nutteloos en besluiten we om het niet te doen. De uiteindelijke vangst van
die avonduren bestaat hoofdzakelijk uit kleinere en middelgrote vis, waaronder
dame tombe, carangue, carangue bleu, poison poulet, carpe rouge en
kapitein. |
   |
 |
