<
 
Home   Email  

 

Home
Checklist materiaal
visreizen-Amerika
Andaman-India
Angola-2023
Costa Rica
Egypte
Florida
Frankrijk-1
Gabon
Gambia 2015
Gambia 2019
Ierland
Ijsland
Kenia
Madagascar 2011
Madagaskar 2012
Madagaskar 2013
Madagaskar 2015
Oostenrijk
Portugal
Roemenie
Roemenie 2018
Senegal divers
Senegal 2005
Senegal 2006
Senegal 2010
Spanje-2014
Spanje-2010
Sri Lanka
Suriname 2005
Suriname 2006
Thailand 2008
Thailand 2009
Zimbabwe
Zweden
Nederland-Uitheester

 

 

Visreis - Gabon - 25/09 - 02/10/2007 
Loango lodge - D'Iguela lagune

Deel 1   Deel 2    Deel 3   Algemeen   Materiaal                    

       Deel 1   
Klik op de foto voor een vergroting

De eerste kennismaking 
Afrika sprak ons reeds altijd aan, en als er dan nog een plaats bestaat waar reuzenvissen rondzwemmen in een bijna ongerepte natuur, dan droom je ervan. Toen de kans zich voordeed om er naar toe te trekken was de beslissing dan ook vlug gemaakt. Ondertussen zijn we terug en hier volgt dan het verslag van dag tot dag.
Dag 1
Met in totaal 90 kg bagage verdeeld over 4 koffers en 1 handbagage staan we S'morgens om 5 uur in het station. Een 90min durende rit brengt ons naar Brussel-zuid waar we inchecken met onze internet vouchers bij de balie van
Air-France. Hier krijgen we zowel onze tickets voor de TGV als deze voor de vlucht naar Gabon. Om 7.15 uur zitten we reeds op de TGV naar Parijs Charles de Gaule en een uur later staan we in Parijs en checken we onze bagage in. Alles verloopt erg vriendelijk en ook de bagage geeft geen probleem. Het blijkt immers wel te kloppen dat er we per persoon 2 x 23kg mogen meenemen + 1 handbagage van 8kg. Dat stond trouwens vermeld op de site van Air-France maar onze touroperator hield het bij de normale 20kg. Dus zelf even informeren blijkt nog steeds het best. Het was trouwens de eerste maal dat we zoveel bagage mochten meenemen al beperkten we het toch nog enigszins omdat we niets wisten over de bagage mogelijkheden op de binnenlandse vluchten.
De vlucht Parijs - Libreville duurt ongeveer 6 uur. Nog de bagage recupereren, de douane passeren, wat geld wisselen en we staan eindelijk onder de Afrikaanse zon maar in de regen.  Met twee taxi's vanwege de bagage gaat het dan naar ons hotel Tropicana.  Dit blijkt op slechts 1 km van de luchthaven gelegen te zijn. We betaalden 10.000 Cfa voor de rit. Achteraf bleek dat 1000 tot 2000 ruim voldoende was geweest, maar dat is nu eenmaal zo als je onwetend toekomt.  We installeren ons in onze kamer en gaan die avond nog wat eten en drinken in de stad.
Het tropicana  is een beachhotel gelegen op het strand, en erg leuk. Geen extra groot comfort maar verzorgd en vriendelijk. Geafficheerde prijs 15.000 cfa voor een tweepersoons kamer. Een maaltijd, zowel in het hotel of in de stad  kost ongeveer 7.000 cfa. We probeerden beiden en de maaltijd in het hotel bleek stukken beter. Een aanrader is de verse kreeft die hier spotgoedkoop is in vergelijking met Europa. 
Prijzen van de taxi's: Hotel of Luchthaven naar de stad max 2.000 cfa. Je kan ook vooraf een prijs afspreken om een stadstour te maken of om je op een bepaald uur terug te laten ophalen. Eenmaal je het systeem kent gaat dit vrij soepel.


Onze verschillende transportmiddelen om terplaatse te geraken.

Dag 2
Om 5.15 u loopt onze wekker af en na het ontbijt staan we om 7 uur klaar om ons te laten ophalen voor de rit naar de luchthaven. Gisteravond kwam men ons in het hotel  immers alsnog opzoeken om te zeggen dat er toch transport geregeld was van en naar de luchthaven, maar omdat dit niet voorzien was keken we er dus niet naar uit, nu wel. Maar ook nu loopt het mis, want we staan er om 7.45 uur nog steeds als ik besluit om enkele taxi's tegen te houden om op eigen houtje in de luchthaven te geraken. Het vinden van taxi's is geen probleem maar ze presteren het daarna nog om naar een andere plaats op de luchthaven te rijden, zogezegd voor binnenlandse vluchten. De balie van onze maatschappij "SCD" ligt echter in de normale vertrekhal en voor we dat aan de chauffeurs hun verstand kunnen brengen verliezen we nog een tiental minuten en het is dan ook reeds de uiterste inchecktijd  8.15 uur als we aan de balie staan. Het duurt even voor onze vliegticketten manueel geschreven zijn maar een stuard zorgt dan persoonlijk dat onze bagage alsnog bij het vliegtuig geraakt en wij in de vertrekhal. Een 12 persoonsvliegtuig breng ons in 30 min naar Port Gentille waar we opgewacht en geëscorteerd worden naar een Pilatus. We zijn de enige passagiers waardoor we tot nu toe nog geen problemen hadden met het gewicht van onze bagage. Gedurende de daaropvolgende 45 minuten durende vlucht haalt de piloot nog enkele capriolen uit met zijn vliegtuig. Zo vliegen we vaak slechts een tien meter boven het strand en de golven, of laveren we op beperkte hoogte over de rivier en tussen de bomen door. Iets wat Helmut niet echt weet te appreciëren. Ik en Patrick daarentegen genieten volop. Na de landing brengt een 4x4 en vervolgens een boot ons in een tiental minuten naar de lodge. Even douchen, wat eten, koffers ledigen, vismateriaal in orde brengen en om 16 uur staan we aan de steiger bij onze boot uitgerust met 2 x 80 paardenkracht. Terwijl we wachten doe ik enkele worpen vanaf de steiger met een kleine popper. Er volgen verschillende aanvallen waarvan ik er slechts één weet te verzilveren. Het blijkt een kleine baracuda te zijn, niet groter dan een grote haring maar het heeft moed om te starten.
 
Ons hotel vanuit het vliegtuig/De bootsteiger met onze boot (wit) en zicht op de lagune.
 
De eerste vis van deze reis, een kleine baracuda aan een popper.
   
Nogmaals ons hotel vanaf de steiger en onze kamer-hut.
Het is nog niet onze normale visgids, die komt pas morgen maar de jongen die ons nu begeleidt weet blijkbaar ook best iets van vissen af. We starten trollend met drijvende  pluggen circa 20 meter achter de boot. Het is pas een half uur later als de eerste aanbeet volgt. De slip giert en na een kort gevecht waarbij de vis eerder in de diepte vecht  land Helmut zijn eerste Baracuda. Gewicht 6.3 kg. Geen echt grote volgens onze gids maar we zijn best tevreden. Hij kwam binnen aan een 12cm lange blauw-groene rapala.
  
Helmut zijn eerste vis en detail van de vis met de plug.
De volgende driekwartier krijgen we nog enkele verschillende korte tikken, tot om precies 17.25 uur het gieren van de slip een forse aanbeet aangeeft. We slepen met elk een hengel in de hand, maar van aanslaan is er omzeggens geen sprake, dat doet de vis voor ons. Enkele forse runs en minuten later zien we het silhouet van de volgende geduchte rover. Ook nu weer sloeg hij toe op een 12cm grote blauwe drijvende rapala. Zijn gewicht mag er best zijn: 16kg. Voor Helmut kan de dag niet meer stuk.
   
16 kg puur geweld.
Even later is het weer Helmut die een aanbeet krijgt, maar nu komt de lijn zonder Rapala slap te vallen. We vissen op aanraden van onze gids zonder staaldraad wat we later die week nog zullen veranderen. Even later volgt er voor het eerst een beet op mijn grotere 18cm Magnum. De vis die ik wel nog zag was echter slecht ongeveer 1/2kg  zwaar.
Ik ben dan ook niet teleurgesteld als hij tijdens het binnendraaien losschiet. Het duurt echter niet lang of ook ik krijg nu een fikse aanbeet. Na een korte strijd schiet de vis echter los. Als ik de Rapala binnendraai blijkt deze doormidden gebeten te zijn. Dus een goede tip, gebruik hier geen houten maar plastiek pluggen. Alles wat hout of balsahout was werd immers ook de volgende dagen in flarden gebeten.
Het is 18.30 uur als we stoppen met vissen en voor deze enkele uren op onze eerste dag vinden wij dit best goed.
 
Helmut zijn beste plug/Mijn plug na een Baracuda aanval.
Dag 3
Vandaag starten we met onze vaste gids Jonas voor de rest van deze visvakantie.
Eerst slepen we om wat bodemaas te bemachtigen, maar dat valt tegen. Helmut haakt een kleine Baracuda. Het lijkt een grotere maar dat ligt aan het stuk plastiek dat met de vis meekomt. Uiteindelijk besluiten we te popperen met kunstaas nabij een bekend Chateau du Carpe-rouge. En weer is het Helmut die de eerste vis weet te landen. Een kleine Carpe-rouge grijpt de plug die niet in verhouding staat tot zijn eigen lengte. Maar ik laat me deze maal niet doen en op mijn Japanse popper krijg ik een fikse aanbeet.
Ik zie de carpe-rouge van ver boven de 10kg de popper nemen waarbij hij met zijn rug door het oppervlak komt. Niet echt met een klap zoals Baracuda doet, maar eerder traag imponerend. Seconden later sta ik met een gebogen hengel en gierende slip.
De vis besluit zijn heil in het weid te zoeken wat het me alleen gemakkelijker maakt. Enkele minuten en wat flinke runs later veert de hengel plots terug. Eerst denk ik nog dat hij terugzwemt, maar nee, de popper blijkt spoorloos.  Wat gefrustreerd knoop ik een nieuwe popper aan de lijn en werp terug uit. Hier en daar zien we nu een jacht, en als die jacht plots op mijn popper is sta ik weer met een gekromde hengel. Deze maal loopt er niets mis ondanks enkele pogingen van de vis om zijn kasteel bij de oevers te bereiken. Een vijftal minuten later houd de gids dan ook mijn eerste Carpe-rouge op. Gewicht 8kg.
De beten vallen weg en we verkassen naar het strand iets verderop. Ook hier is het helmut die de eerste vis weet te landen maar helaas terug een kleintje. 
      
Daarna proberen we nog wat te slepen in en rond de riviermonding tot we uiteindelijk enkele jachten zien nabij de oever. Helmut en de gids werpen onmiddellijk hun kleine poppers uit en staan bijna meteen elk met een vis aan de lijn. Ze vechten echter anders en het blijken dan ook Carangues te zijn. Niet groot, maar ze geven wel topsport. Het is reeds laat in de middag en de gids wil nog een baracuda vangen om morgen mee op de bodem te vissen. We varen dan maar op hoge snelheid naar de plaats waar we gisteren baracuda aanbeten kregen.
Ook nu weer blijken ze precent te zijn en in totaal landen we elk 4 stuks met een gemiddeld gewicht van 9kg. We kregen meer dan deze 8 aanbeten, maar soms miste de baracuda gewoon de plug, of schoten ze in de eerste run los. Meestal wisten we ze te vangen met ondiep lopende Rapalas van circa 12cm.
Tussendoor kreeg Helmut zelfs een kleintje van een 7 tal kg aan de lijn die tijdens het binnenhalen gegrepen werd door een grotere soortgenoot. De gigant wist het zelfs te presteren om zonder de minste argwaan te wekken, en zonder dat Helmut hem voelde, van de gehaakte vis alleen de kop over te laten.  Uiteindelijk stoppen we om 18.30 uur wanneer de schemering invalt.
 
Foto 4: de kop van de vis nog levend en wel.

 

Deel 1   Deel 2    Deel 3   Algemeen   Materiaal           

Copyright © 2006 Noyelle Frans. Alle rechten voorbehouden.