<
 
Home   Email  

 

Home
Checklist materiaal
visreizen-Amerika
Andaman-India
Angola-2023
Costa Rica
Egypte
Florida
Frankrijk-1
Gabon
Gambia 2015
Gambia 2019
Ierland
Ijsland
Kenia
Madagascar 2011
Madagaskar 2012
Madagaskar 2013
Madagaskar 2015
Oostenrijk
Portugal
Roemenie
Roemenie 2018
Senegal divers
Senegal 2005
Senegal 2006
Senegal 2010
Spanje-2014
Spanje-2010
Sri Lanka
Suriname 2005
Suriname 2006
Thailand 2008
Thailand 2009
Zimbabwe
Zweden
Nederland-Uitheester

 

 

Visreis - Kenia
 14/09 - 21/09/2014 
 

                                 

         Deel 1   
Klik op de foto voor een vergroting

Algemeen  
Nu ook weer zocht ik voor dit jaar een nieuwe bestemming.
Na wat zoekwerk op het internet werd het uiteindelijk Kenia.
http://kenya-fishing.com
In de eerste plaats omdat het nog betaalbaar is en zeker ook omdat we deze maal toch iets meer in de goede periode voor wat grotere big-game vissen zitten, dacht ik.
De prijs bedraagt voor 2 personen:
Vlucht en trein heen en retour met Air France: Rijsel / Mombasa: 1.525 €
Visa kosten: 97 € 
Charterboot voor 5 volle dagen exclusief voor 2 personen aan 400€ x5: 2.000 €
frisdrank, water, lunchpakket, hengels inbegrepen.
7  overnachtingen met ontbijt in lodge: 700 €
Transfers naar de luchthaven 50 €
Of een totaal van 4372 €  : 2 = 2186 € per persoon.
Niet inbegrepen zijn de avondmaaltijden en natuurlijk de eigen uitgaven. 
   
Enkele foto's van onze locatie en de boot.
De heenreis zelf verloopt vlot en we landen dan ook precies op tijd.
Een taxi komt ons aan de luchthaven afhalen en een goed halfuurtje later maken we kennis met onze gastvrouw.
Onze kamer is vrij ruim en net en van alle basis comfort voorzien, waaronder ook een muskietennet boven het bed.
Wat me opvalt is dat het hier voor Afrika wel vrij fris is. Daarbij begint het nu ook nog te regenen.
Ondanks dat het nu reeds 2 uur in de morgen is, spreken we af om nog deze morgen om 8 uur met vissen te starten.
Na het ontbijt komt onze boot dan ook precies op tijd aan de lodge-steiger aanleggen.
We maken kennis met de bemanning en vragen natuurlijk wat er zoal te vangen is.
Volgens hen is het nog niet echt het seizoen en buiten wat ze zelf familietrips noemen zijn ze het afgelopen maand niet uitgevaren.
Bij deze trips is enkel wat kleine vis als baracuda en bonito gevangen.
Het doet me toch even de wenkbrauwen fronsen, want ons was gezegd dat er vrij veel kans was dit moment om mooie Tonijn tot boven de 60kg te vangen.
Als de schipper zich dan ook nog laat ontvallen dat het huidige weer vrij ongewoon is voor Kenia, het is immers vrij koud en het regent dagelijks, en daarbij staat er een fikse wind, doet me dat nog meer twijfelen. 
En dat er vrij veel wind staat merk ik onmiddellijk als we de baai uitvaren. De golven zijn zeker 3 meter hoog en breken met veel kabaal op het langs de kust liggend rif waar we zo  zoals later zou blijken, de volledige vistijd naast, of toch in de onmiddellijke nabijheid ervan zouden trollen.
Zelf voel ik me deze morgen niet echt lekker, en bedenkelijk kijk ik naar Helmut die zich met zijn zeeziekte pillen tracht goed te houden.
Waarschijnlijk was er iets mis met de eieren van die morgen want zeeziek was ik nog nooit. Toch komt het bij  mij ook zover dat het ontbijt als lokaas voor de vissen overboord gaat.
Ondertussen is Helmut volledig gevloerd en als de eerste aanbeet op de met vis beaasde lures komt, is hij reeds niet meer in staat om zijn eerste vis te drillen.
Ik dacht dat het een soort bonito was, maar uiteindelijk bleek het een torpedo scad te zijn, een soort horsmakreel, en voor mij een nieuwe soort.
We zijn pas één uurtje echt aan het vissen en ik heb dus nog volop hoop.

Het duurt echter tot 14.50 uur voor de volgende aanbeet volgt en dit ondanks geregeld veranderen van lures.
Nu kan Helmut reeds niet meer van de rustbank af zodat ik niet anders kan of de vis zelf te drillen. Al ben ik daar niet kwaad voor, integendeel.
Onmiddellijk na de aanbeet verheft de vis zich taildansend uit het water. Het is een behoorlijke zeilvis en ik dril deze eerste vis dan ook zo voorzichtig als mogelijk, daarbij zelf het initiatief houdend.
Een goed kwartier later ligt hij naast de boot en brengen we hem binnenboord voor enkele foto's.
De bemanning wil deze eerste vis houden en hij wordt daarom eerst vakkundig gedood.
Ik maak de bemanning daarbij duidelijk dat de volgende zeilvissen wel teruggezet moeten worden. Wist ik veel dat dit niet meer nodig zou blijken, want de rest van de dag, tot 16 uur volgt er geen enkele aanbeet meer.

Het is dag twee en ook nu weer staat er een vrij forse wind die de boot en ons fel door elkaar schud, ondanks dat de schipper voor een iets bredere boot zorgde om het schommelen tegen te gaan.
Helmut probeerde wat andere zeeziekte pillen maar ook nu weer blijken deze niet te helpen.
Verder is er op zee weinig te zien. De meeuwen die we opmerken storten zich enkel op mini visjes en er is in de wijde omtrek zelfs geen bonito te zien of te vangen.
Laat staan dat we zeilvis, marlijn of tonijn opmerken.
En dat zou ook zo blijven de volgende dagen. Zowel wat het weer of de zichtbare activiteit van vis betreft.
Om 11 uur varen we terug om de nu doodzieke Helmut aan land te brengen waarna ik alleen verder vis.
Om 13.45 uur volgt de enige aanbeet van deze dag.
Reeds in de eerste tiental seconden merk ik dat de vis meer in de diepte vecht, wat wijst op tonijn. Ik voel dat het geen echt grote vis is en de strijd is dan ook in no-time voorbij.
Het is een kleine Yellow-fin tuna van ongeveer 7kg. 

Als ik terug aan wal ben krijg ik van Helmut te horen dat hij de volgende dagen, als het weer zo blijft niet meer de zee opgaat. Ongelijk kan ik hem niet geven, alleen is het wel spijtig.
Maar hij regelde reeds verschillende uitstappen in de onmiddellijke omgeving en verder zou er gekeken worden om ook een meerdaagse safari te boeken.
Dag 3 ga ik er dus alleen op uit.
En ondanks mijn spreekwoordelijk geluk blijft het vandaag ook bij een enkele aanbeet. Dit om ongeveer 13 uur.
Terug een Yellowfin tuna. Iets groter deze maal ongeveer 10kg, maar zeker niet de vis die ik verwachte te vangen.

Dag 4:
De zee is iets kalmer, maar zeker nog niet rustig.
Na 45 min volgt reeds een aanbeet op een aan de downrigger dieplopende plug. Het is een kleine Baracuda van ongeveer 7kg.
Om 10.40 uur terug een aanbeet maar nu op een ver uitgelegde beaasde lure.
Ook nu weer een baracuda, iets groter, zo ongeveer 10kg.
Ik krijg reeds hoop op een wat betere dag, maar dat blijkt een illusie, want ook vandaag blijft het hierbij.
In samenspraak met Helmut besluit ik die avond het vissen te stoppen en samen de volgende twee dagen op safari te gaan.
Het vissen is immers toch niet echt zo leuk als je dit niet samen kan doen.

Dag 5 en 6 gaan we op safari, en genieten we van de tochtjes in de savanne.
Hier enkele beelden van wat dieren die we te zien kregen, al waren er dat natuurlijk veel meer, maar daarover gaat deze site niet.

  
   

Dag 7:
Vanavond nemen we het vliegtuig, maar ik overtuig Helmut om toch nog even enkele uren te vissen in de baai. We besluiten op de bodem te proberen, dat konden we immers op zee niet doen wegens de felle stroming.
Maar ook hier weten we niets te vangen waardoor we uiteindelijk beslissen toch even de baai te verlaten en aan de rand van het rif te proberen. 
Helmut krijgt er een aanbeet en weet een kleine trekkersvis binnen te halen.
Maar korte tijd later zijn we terug genoodzaakt om binnen te varen, waarna we er definitief mee ophouden.
Die avond nemen we met bijna 2 uur vertraging het vliegtuig, maar uiteindelijk komen we toch op het voorziene tijdstip thuis.

Besluit: Een land waar zeker meer mogelijkheden zijn in de juiste periode en met wat meer geluk wat het weer betreft.

 

 

                        

Copyright © 2006 Noyelle Frans. Alle rechten voorbehouden.