<
 
Home   Email  

 

Home
Checklist materiaal
visreizen-Amerika
Andaman-India
Angola-2023
Costa Rica
Egypte
Florida
Frankrijk-1
Gabon
Gambia 2015
Gambia 2019
Ierland
Ijsland
Kenia
Madagascar 2011
Madagaskar 2012
Madagaskar 2013
Madagaskar 2015
Oostenrijk
Portugal
Roemenie
Roemenie 2018
Senegal divers
Senegal 2005
Senegal 2006
Senegal 2010
Spanje-2014
Spanje-2010
Sri Lanka
Suriname 2005
Suriname 2006
Thailand 2008
Thailand 2009
Zimbabwe
Zweden
Nederland-Uitheester

 

 

Visreis - Senegal Mei 2006 

  Deel 1 Deel 2  Materiaal

Deel 2
Klik op de foto voor een vergroting

Dag 6
Ik beloofde aan de visgids tussen pot en pint gisteravond als maaltijd een Baracuda, dus moet ik dit nu wel waarmaken. Op onze boottocht richting Plage D'or gaan we door een nauwe doorgang tussen de mangroven. Hier besluit ik te starten, tegen de zin van de gids die volhoud dat het verderop zeker beter is. Ik ben echter nog bezig de tweede Rapala uit te leggen als de eerste hengel reeds een felle ruk krijgt en de lijn enkele meter door de slip gaat. Verast draai ik terug binnen, was het nu vis of gaan de pluggen te diep en lopen ze vast aan de grond ?  De afdruk van Baracuda tanden in de plug neemt echter iedere twijfel weg. Terug dan maar, en hopen op een volgende aanbeet, maar die komt er niet. Uiteindelijk trollen we verderop, steeds naast of op enkele meter van de mangroven. Er volgen nog drie aanslagen en wel op een van de pluggen die ik wisselde. Ik verving een van de grotere pluggen door een kleiner exemplaar, namelijk de Salmo Pike van 13cm, een tweedelige zwart rode plug gelijkend op de tjofs die we regelmatig wisten te vangen. Van deze drie beten was er slechts eentje die gehaakt werd, een klein exemplaar, maar misschien genoeg voor de maaltijd die ik beloofde. Het is al ruim in de middag als ik het trollen uiteindelijk stop aan Plage D'or. Terwijl de gids de maaltijd bereid vang ik vanaf het strand nog een grote papegaaivis en enkele katvissen. Na de maaltijd varen we terug en proberen het aan Ils de Paradise. Maar ook hier weet ik alleen katvis en andere kleine vis te vangen. Ook nu vis ik tot het donker is voor ik terug vaar.

De reuze baracuda van die dag.
Dag 7
Grote vis is er blijkbaar niet echt op de rivier, dus maar weer naar de Grand Foss. Met veel moeite weten wij enkele kleine aasvisjes te vangen. Het zijn niet de gewenste harders maar een drietal kleine carpe grise en één kleine plexineus. Het moet gezegd dat dit alleen reeds ons de ganse voormiddag koste. Het is dan ook ruim 13uur als we ankeren op een plaats circa 12 meter diep en grillige bodem. De twee zwaarste hengels worden voorzien van de levende visjes en nu is het alleen afwachten. Voor mezelf heb ik reeds besloten dat het deze maal de vis is die ons moet vinden en niet wij de vis, wat uiteindelijk voor de rest van deze reis de beste keuze zou blijken. Om precies 14 uur krijg ik de eerste run. Ik noem het geen beet, want een run betekend op de Grand Foss gewoon een plots gierende molenspoel. Nog voor ik de hengel goed en wel in de hand heb stopt de run. Verrast, omdat het uiterst zelden voorkomt dat een echt goede run stopt, draai ik de lijn na enkele minuten binnen. De stalen onderlijn blijkt verdwenen samen met de kleine plexineus kapitein, wat maar een ding kan betekenen, de sleeves zijn doorgeschoten. Teleurgesteld controleer ik ook de andere hengel maar daar blijkt alles ok te zijn. Herbeginnen maar met een kleine carpe grise. Het is precies 17 uur als een vis de hengel overboord tracht te krijgen. Echt aanslaan kan ik niet meer, de vis probeert de hengel zowat uit mijn handen te rukken terwijl de slip constant blijft gieren.
Ik roep naar Jaja, die er nog steeds rustig bijzit, om de andere hengel en zijn handlijn binnen te halen. Ondertussen is de eerste run gestopt en kan ik nu en dan wat lijn terugnemen. De vis vecht met steeds korter wordende felle runs, maar hij verliest langzaamaan meer terrein.  Het laatste deel van de dril speelt zich om en bij de nog steeds geankerde boot af, waarbij ik verontrust het ankerkoord in de gaten hou. Soms moet ik wisselen van de ene kant van de boot naar de andere kant als de vis onder de boot doorgaat en daarbij de hengeltop soms tot onder het wateroppervlak trekt. Hier bewijst de Shimano Stella FA molen hoe goed hij is, geen enkele maal kwam ik in de problemen door de perfect werkende slip. Uiteindelijk zie ik de vis naast de boot opduiken, het silhouet verraad onmiddellijk dat het een Guitaarrog is. Verrassend omdat ik door de toch korte dril van niet meer dan 20 minuten eerder dacht aan een grote Carpe Rouge. Met veel moeite krijgt Jaja in zijn eentje de vis binnenboord en men ziet aan zijn gelukkig gezicht dat ook hij evenals ik tevreden is. Waarschijnlijk denkt hij reeds aan een fikse bonus.  Ondertussen is een andere boot met Libanese handlijnvissers in onze omgeving komen ankeren en wordt de landing op gejuich en handgeklap onthaald. Ik vis nog tot de avond door, nagenietend van het afgelopen prachtig gevecht. Ondertussen vangt de boot naast ons regelmatig kleinere vis en totaal onverwacht een grote kapitein van +7kg. Ook deze vis wordt met geroep en gejuich aan boord gehesen. Het is nog vroeg in de avond als ik terug vaar omdat ik nog enkele foto's wil nemen, en de vis wil meten. Het gewicht na de vangst in de boot bedroeg 37kg. Als we terug zijn weeg ik de vis nogmaals, en ondertussen is het gewicht door het uitdrogen reeds verminderd tot 30kg. De lengte die ik in de boot niet kon nemen bedraagt 215cm.  De vis zelf zal uiteindelijk de volgende dag in stukken gesneden en gedroogd worden en als maaltijd dienen voor de stamleden van het dorp van Jaja. Die avond is iedereen in Toubacouta waarschijnlijk reeds op de hoogte, want terwijl ik in de bar zit krijg ik de ene felicitatie na de ander, zowel van toeristen als van dorpsleden. Blijkbaar werkt de tamtam hier nog steeds even goed !
 
De vangst van deze reis. 37kg 215cm
Dag 8
Grand Foss natuurlijk, en hopen op meer en beter. Maar het start reeds slecht als we na drie uur vissen nog niet eens in staat zijn om ook maar een klein aasvisje te vangen. Ondertussen zien we overal scholen vis opduiken, opgejaagd door de eronder jagende Carangues. Uiteindelijk is het wisselen van het tij (15 uur) niet veraf meer, en moet ik naar iets dieper water wil ik toch nog iets vangen. De hengels worden beaast met visfilets en ondertussen tracht Jaja alsnog enkele aasvisjes te vangen, want nu is ook voor die visjes het beste moment aangebroken. Dat lukt uiteindelijk dan toch, maar voor hij er enkele gevangen heeft is de lijn reeds een drietal maal overgebeten door Carangue. Daarom begin ikzelf gericht op deze vis te vissen met een lichte stalen onderlijn. De beten blijven echter uit, en pas als ik nylon opplaats krijg ik terug aanbeten. Geregeld weet ik een Carangue te vangen, maar iedere maal als het een grotere vis is bijt deze de lijn over. Als ik plots enkele rukken op de zwaardere hengel krijg blijkt dat ook daar een carangue de aasvis nam. Aan deze hengel kan men echter niet van sport spreken, maar eerder van binnen takelen. Uiteindelijk verander ik de karper-handhengel toch weer naar een stalen onderlijn, en met wat meer geduld krijg ik ook hierop beet. resultaat, nogmaals drie mooie vissen, die nu wel voor een topdril zorgen. Allen geen grote vis, maar wel een mooie visdag. 
  
Dag 9
De laatste visdag. Maar eigenlijk ben ik reeds tevreden over het resultaat. Hoewel, ik wist noch steeds geen echt grote kapitein te vangen. Dus Jaja, Waar heb ik de meeste kans ?  Antwoord: Richting Plage D'or. We vissen dan ook in de voormiddag op een vijftal verschillende plaatsen steeds verkassend richting Plage D'or. Het is dan ook reeds 15 uur voor we op het strand aanleggen. De gids wil terug een maaltijd maken voor hem en de bewakers op het kampement van Plage D'or. Hiervoor gebruikt hij de enkele carpe rouges die we die morgen wisten te vangen. Zelf neem ik een strandstoel en plaats me met de karperhengel op het strand. Het is reeds bijna 5 uur als het tij merkbaar keert en de zee de mangroven binnenstroomt. Een halfuurtje later krijg ik de zoveelste kleine tik op mijn hengeltop en de garnaal waarmee ik vis. Maar nu is het geen zuiger zoals we de kleine vis noemen. De enkele tikjes op de hengeltop worden onmiddellijk gevolgd door het uitbuigen van de hengel, de typische aanbeet van Kapitein. De eerste vis weegt slechts 2kg, maar wordt weldra gevolgd door vissen tot 5-6kg. Nog steeds geen erg grote vis, maar ze geven wel topsport. De korte zwaar gedrongen vissen, zijn vissen van de felle stroming en jagen hier ook steeds in, waardoor ze echte krachtpatsers zijn. De staaldraad die ik deze maal uiterst licht nam (5kg)  begeeft het op de derde vis. Mijn onderlijnen liggen nog in de boot en ik verlies dan ook kostbare vistijd omdat deze een flink stuk verderop ligt. De kapiteins blijven slechts een uur op onze stek, van 17 tot 18 uur, daarna zijn ze even spoorloos als voordien. Het totaal resultaat van dit kleine uur: 6 kleine vissen van rond de 2-3kg en 4 vissen van 5-6kg. Als Jaja terug bij de boot komt maakt hij een vreugde dansje bij het zien van de vissen die nu mooi naast elkaar op het strand liggen. Voor hem en voor veel Senegalezen is dit de lekkerste vis. Voor mij is het een mooie afsluiter van een geslaagde Senegal vistrip.
De waarschijnlijk laatste naar dit prachtig, tof en vriendelijk land.

Video verslag vissen Senegal:
https://youtu.be/TDnR2V-DcYA
 
 

  Deel 1 Deel 2  Materiaal 

Copyright © 2006 Noyelle Frans. Alle rechten voorbehouden.