|
|
Hengels/Molens/Draad |
Wil je zelf niets meenemen, dan is dit eigenlijk
geen probleem. Siam Fishing tours is goed en degelijk uitgerust met
gepaste hengels en molens. Verder is alle klein materiaal ruimschoots
beschikbaar. Wil je toch zelf wat extra, dan kan dit vrij vlot en
goedkoop aangekocht worden in de visshop op Bungsamran.
Ik wil hier nogmaals benadrukken dat je de kracht van een Mekong katvis
niet mag onderschatten. Van ons normaal Europees hengelmateriaal maakt
deze vis gegarandeerd gehakt. Alles is mogelijk natuurlijk, maar met
een lijn onder de 20kg sta je gegarandeerd steeds met een gebroken
lijn. Leg je zwaardere draad op, zoals wijzelf tot 50kg, dan moet de
slip goed afgesteld worden, anders breekt de hengel.
Ik weet dat het voor Europese hengelaars moeilijk te aanvaarden is,
maar geloof me, het is een feit.
Open water, een goed afgestelde slip en nergens obstakels of collega
vissers, ook dat is in Thailand een sprookje.
Voor diegene die toch liefst met eigen materiaal vissen kan ik het
volgende aanraden.
Hengels
Op Bungsamran kies je voor een
vrij stevige hengel met een lengte van 2 tot 2.7 meter. Voor mij was
de Trema Boat rod met zijn lengte van 2.7 meter tijdens deze reis het
ideaal. Je kon de voederballen er een flink stuk mee wegzetten en hij
heeft genoeg power om de katvis van onder het staketsel vandaan te houden.
Verder had ik veel verwachtingen van de Schimano Lesath, maar deze
hengel bleek uiteindelijk niet bestand tegen het geweld van een mekong
door de 50kg lijn toen ik de slip moest toedraaien omdat de vis
naar een obstakel zwom.
Wil je gericht op karper vissen, denk dan niet dat je eigen
karperhengels hiervoor geschikt zijn. Gebruik hiervoor een iets
zwaardere hengel, zoals een meervalhengel.
Je vist immers op de bodem
en katvis is dan zeker niet uitgesloten, je krijgt zeker meer
aanbeten van katvis dan van karper.
Molens/ Draad
Waar ik echt niet zonder kan op om
het even welke visreis zijn mijn eigen molens en draad. Zelf gebruik ik
bijna niets anders dan Chimano Stella molens en voor karper een goede
grote baitrunner.
Ga je op echt grote vis, dan is 50kg lijn geen overbodige luxe. Lijn
van 26 kg kan nog net, al breekt deze wel bij mekong katvis van
+30kg.
Voor karper zou het lichter kunnen, maar selectief vissen op karper is
nu eenmaal bijna onmogelijk in Thailand.
Ander
materiaal
Eigenlijk heb je niets anders nodig. De gidsen
beschikken over zowat alles. Ook een goede weegschaal en onthaakmat zijn voorradig.
Waar ikzelf veel plezier aan beleefde was een vechtgordel bij het
vissen op Mekong. Voor kleinere vis deed het echter afbreuk aan het
plezier van de dril.
|
|
De techniek |
Bungsamran
Hier moet je als visser toch even
slikken bij het gebruik van aasloze haken. De reden hiervoor is dat op Bungsamran de vis grote voerballen gewoon is. Ze zwemmen als het ware
in het voer rond. Een doorsnee visser gebruikt hier gemiddeld 50 kg
voer per dag.
Mekong katvis eet niet rechtstreek van aangeboden aas, maar
filtert ronddwarrelend voer door water op te zuigen en het voer met zijn
kieuwen te filteren.
Vis je toch met een broodkorst of ander aas aan de haak, dan is het
resultaat bijna alleen kleine vissoorten.
In Bunsangran wordt hoofdzakelijk met de onderstaande montage op meerval
gevist, al dan niet met een dobber.
Meestal echter vist men met een schuifdobber en stoppertje. Hierbij moet de dobber wel
over voldoende drijfvermogen beschikken om de voederveer met het lokaas te dragen.
De lokaasvoerbal is echter niet zwaar onderwater en zweeft eerder tussen
twee waters dan naar de bodem te zinken. Het gekneed lokaas in de
voederveer valt er onderwater uit en zorgt zo voor ronddwarrelende
lokaas.
Wat foam op of voor de haak zorgt ervoor dat het aas boven het lokaas
zweeft als je op
de bodem vist.
Drijvend met dobber (fig1)
Mekong, maar ook andere vissoorten zwemmen gewoon onder de
langzaam uiteenvallende voerbal en zuigen het neerdwarrelende voer op.
Vaak stoten ze daarbij tegen de voerbal om deze vlugger uit elkaar te
doen vallen.
Ze nemen daarbij alleen per vergissing de haak mee die hier kort
onder, vrij aan een onderlijntje hangt. Dit word gevolgd door een schrikreactie
die zich dan in een aanbeet manifesteert.
De voerballen met een gemiddelde diameter van 15cm zijn zo gekneed dat
ze als het ware vrij zwevend onder de vrij kleine schuifdobber hangen
zonder deze te verzwaren. Het kneden van het voer is een kunst op zich
en wordt meestal door de plaatselijke gids gedaan. De bal moet immers
goed houden en mag niet te vlug uiteenvallen.
(zie locaties voor
voorbeeld)
Onderstaan voorbeeld 1 verduidelijkt een en ander, het is een montage die
door 95% van de vissers op Bungsamran gebruikt worden.
Als hoofdlijn gebruik je lijn met trekkracht van minimum 25 kg tot 50kg. Bij het gebruik van een stugge hengel is nylon aan te raden of een 5
meter lange shockleader. Beschik je echter over een een klasse hengel
met een medium actie dan kies je best voor gevlochten draad. De plastic
voerveer is terplaatse voorgemonteerd te koop en voldoet uitstekend. De
korte haakonderlijn wordt gemaakt uit gevlochten draad of dacron. Als
stopper gebruikt men hier steeds een stukje elastiek en zeker bij
gebruik van gevlochten lijn functioneerde dit uitstekend. Ondanks de grote
werpafstand en het gewicht verschuift het niet.
De diepte wordt normaal op ongeveer 2 meter afgesteld, maar is geen
vast gegeven. Soms zwemt de grotere vis juist iets dieper. Je kan met
deze manier ook tot 1 meter boven de bodem gaan vissen. Ondervinding
leerde ons echter dat naarmate je dieper vist de aanbeten echter
afnemen. Feit is dat je dan vaker aanbeten krijgt van andere vissoorten. |
1 drijvende dobber/2 Bodemmontage |
Op de bodem met schuifdobber (fig2)
Deze montage wordt hoofdzakelijk gebruikt voor alle katvissoorten, maar
ook andere soorten zoals karper worden er mee gevangen.
Dit was de montage die we gebruikten om dicht bij de kant te vissen. De
kleinere schuifdobber heeft hierbij de minste weerstand en maakt dat een
aanbijtende vis het aas juist iets langer in de bek houd voor hij zijn
vergissing bemerkt waardoor je iets meer tijd krijgt om de haak te
zetten. Vis je op grotere afstand dan is een grotere dobber een
noodzaak. Gebruik steeds wartels van topkwaliteit en zeker geen
speldwartels. Deze laatste zijn zelden bestand tegen een dril van een
megakatvis.
Een shockleader wordt vaak gebruikt bij het vissen onder de kant vanwege
de rek die de eerste klappen moet opvangen. Zelf vindt ik dit echter
niet noodzakelijk bij het gebruik van een goede hengel.
Op de haak worden kleine polystyreen balletjes gerijgt die de haak als
popup laten drijven boven het aas. Meestal worden deze geweekt in
kokosmelk of gedrenkt in een andere smaakstof. Het principe
van aanbijtende vis is hetzelfde als bij de drijvende montage, alleen
zwemt de vis nu niet onder, maar boven de voerbal. Daarom ook het popup systeem.
Een zwaardere haak verhinderd dit soms.
De stopper wordt zo afgesteld dat de dobber juist boven staat als de
voerbal op de bodem ligt.
Op de bodem zonder dobber
De hiervoor gebruikte montage is identiek aan deze met de schuifdobber
waar je nu gewoon de dobber weglaat. Het stuitje blijft op de lijn en
komt kort achter de voerveer.
Op deze manier creëer je een soort zelfhaaksysteem.
Met deze manier vist men op striped katvis vaak met een beaasde haak
vaak ver uit de kant. Als voerbal wordt dan een soort deeg gebruik dat
rond de voerveer en/of rond het schuiflood gekneed wordt.
De voerbal zelf is hierbij niet groter dan een handpalm. Aan de haak
komt dan een stuk broodkorst, waarrond nogmaals een kleinere voerbal
gekneed wordt.
In andere gevallen gebruikt men alleen een broodkorst aan de haak, maar
verbergt men deze voor de inworp in de voerbal rond de voerveer.
|
onderlijnmontage met veer/met dobber/voerveer vb.
(dit is wel een plaatselijke montage en
vrij ruw afgewerkt)
|
Montage voor
karper
Hoewel ik veronderstel dat zowat
iedere karpermontage kan werken wil ik u deze montage die onze gidsen gebruikten
niet onthouden. Hiermee wordt gevist met een baitrunner of een molen waarbij de
slip zo afgesteld is dat de vis gehaakt wordt, maar toch lijn kan nemen.
De method feeder wordt terug voorzien van een 15 tot 30cm grote voerbal die op
de typische Thaise manier rond de feeder gekneed word, maar deze maal met
een samenstelling speciaal voor karper. Verder gebruikt men aan de haak als aas
een pop up boilie of in smaakstof gedrenkte polystyreenballetjes.
Soms ook wordt de method feeder vervangen door een gewone vaste voerveer.
Meestal vist men met deze montage slechts een 6 tal meter uit de kant.
|
 |
|
Montage met dobber voor levend aas of dierlijk aas
Deze montage werd gebruikt bij het vissen
op Chao pray katvis, Arapaima, Aligator gar, en andere oppervlakte roofvis.
Als aas komt levende aasvis op de eerste plaats gevolgd door kip, lever, dood
aas of visfilets. De diepte waarop gevist wordt is afhankelijke van de diepte op
de plaats waar men vist. Zoek het soms niet te ver, alle grote vissen die ik
zag haken en die we zelf haakten kwamen voor 90% uit de oeverzone. Vaak niet
meer dan 1.5 meter ver. Chaopray katvis en kleinere rovers zwemmen daarentegen vaker in
open, diep water. |
|
 |
Montage voor het
vissen met levend of dood aas
Deze montage gebruikten we op
monster lake. Eenvoudig maar vrij effectief. De vis (een
plaatselijke soort of Tilapia) diende als werpgewicht en was voldoende om tot bijna in de
midden te werpen. Groot voordeel is dat na de worp de aasvis nog een
tijdje tussen twee waters zwemt om pas daarna naar de bodem te zakken wat een
vrij natuurlijke aasaanbieding geeft.
Gebruik je deze montage om statisch op de bodem te vissen, werk dan met een
open beugel op de molen zodat de aanbijtende vis zonder argwaan lijn kan nemen.
In dit geval kan ook gebruik gemaakt worden van een schuifloodje om iets verder
te werpen, het aas te
verankeren en de lijn iets strakker te krijgen. |
|
|
ik hoop dat deze voorbeelden u een idee geven van de
courante viswijzen gebruikt in Thailand, wat niet wil zeggen dat je eigen
initiatief moet uitsluiten.
Een voorbeeld van het maken van lokaas vindt u terug bij locaties |
Onze eigen bevindingen voor de
verschillende
vissoorten |
Dit zijn slecht korte bedenkingen die we maakten
tijdens deze twee visreizen en waar je soms voordeel kan uithalen
om nog beter en gerichter te vissen.
Een ding is zeker, moesten wij onder en
bovenstaande info vooraf geweten hebben, dan waren onze vangsten nog
stukken beter geweest.
Arapaima
Een vrij moeilijke vis, zeker de grotere
exemplaren.
Beste kans heb je tussen 8/9 uur en daarna tussen 15/18uur. Hiertussen
vis je best op iets anders.
Levende aasvis kan, maar verse file, en dan benadruk ik vers, is
veruit het selectiefste aas. Arapaima ruikt zeer goed. Om die reden
werkt het inwerpen van wat versneden visfile rond het aangeboden aas
goed om de vis te lokken en tot azen te verleiden. Ook het enkele
uren vooraf aanleggen van een voerplek kan helpen.
Gebruik steeds verse vis, anders krijg je te veel last van katvis
soorten.
Het beste resultaat behaalden we zelf met het aas op de bodem, met of
zonder dobber en altijd zonder verzwarend lood.
Locals raden echter aan om s'morgens met de dobber op half water te
vissen met levend aas en na 15 uur op de bodem met file of levend aas.
Arapaima zie je vaak door het oppervlak breken op bepaalde plaatsen.
Juist op die plaatsen vissen verhoogt je kansen ook aanzienlijk.
Meestal is Arapaima gemakkelijker te vangen in de oeverzone dan in open
water, en dan nog liefst waar de ondiepte snel overgaat in dieper
water.
De aanbeet van Arapaima is vrij voorzichtig en veel langzamer dan van de
andere in Thailand voorkomende vissoorten.
Vaak kan je aan de aanbeet reeds vermoeden dat het hier om een Arapaima
gaat.
De lijn loopt vrij traag af, soms zelfs stopt de vis en vertrekt dan
terug. Het aanslaan zelf is vaak een gok. Het beste resultaat kregen
we door aan te slaan als de vis de lijn strak trok.
Ook wanneer de vis het aas uiterst voorzichtig neemt en na enkele meter
stopt om daarna terug draad te trekken is een goed
moment.
In Palmtree lagoon rade de eigenaar ons aan om slechts 3 tellen te
wachten na een aanbeet. Doe dit zeker niet, wacht af zoals hierboven
beschreven. Zelf miste ik daardoor op die plaats een vijtal aanbeten.
Volgens mij zei de eigenaar dat alleen om zijn vissen te beletten het
aas iets dieper te slikken. De kans om op deze manier de vis te haken
is echter minimaal.
Een Arapaima schud tijdens de dril vaak met de kop, onder water kan dit
echter weinig kwaad. Anders wordt het als hij tijdens de dril bovenkomt
en dan met zijn hoofd begint te schudden. De hengel laag bij het water
brengen is dan de beste manier om lijnbreuk of losschieten te voorkomen.
Chao Pray katvis
Beste uren zijn van 8 tot 9 en 18 tot 20 uur.
Chao Pray katvis is een rover van het open water en is dan ook op die
plaatsen het best te vangen. Hierbij gebruik je meestal een dobber en
bied je het aas aan op half water. Als aas is een levende aasvis het
best, maar alle ander dierlijk aas gaat ook.
Tijdens het jagen zie je Chao Pray katvis vaak met zijn rugvin door het oppervlak
klieven. Op die plaats verdubbelen dan ook je kansen.
Een aanbeet van een Chao pray is bijna steeds zeer snel, de vis
valt het aas immers met volle snelheid aan. Daarna loopt de lijn
vliegensvlug van de openstaande molen.
Aanslaan doe je hier zo vlug mogelijk als de lijn strakloopt na het
sluiten van de beugel. Komt de vis naar je toe dan is dat wanneer je bij
het strakdraaien van de lijn de vis voelt.
Red tail katvis
Beste uren zijn van 9 tot 13 uur, al is deze
vis vaak de gehele dag te vangen.
Iets minder zijn de namiddag uren.
Je kan hem zowel op de bodem als op half water vangen met zowat alle
technieken.
Als aas zowel levende aasvis als vis file waaraan best een reukje mag
zitten.
Een Red tail neemt het aas steeds met grote gulzigheid en laat het
daarna nog zelden los. De vis neemt daarna bijna steeds lijn aan een
behoorlijke snelheid waarbij je na het sluiten van de beugel en het
straklopen van de lijn kan aanslaan.
Vis je met de dobber, ook dan wacht je tot de vis lijn neemt.
Red Tail is een felle vechter. Tijdens de dril voel je bijna meteen dat
het om een Red Tail gaat door het typische stompend gevecht met rukkende
runs.
Deze vis vecht tot in het schepnet en kan je alleen met geduld
uitdrillen. Al wordt dit in Thailand zo weinig mogelijk gedaan om de
vis niet al te veel te belasten.
Karpers
Volgens mij is het in de Thaise meren bijna
onmogelijk om op de Thaise manier selectief op karper te vissen door het
grote aantal katvissoorten die het aas nemen voor een karper het ook
maar kan vinden. De vangst van een karper is dan ook grotendeels
afhankelijk van geluk.
Toch moet het volgens mij mogelijk zijn om door gebruik van ander aas en
lokaas gerichter te vissen.
Hierbij denk ik in de eerste plaats aan een groot formaat boillles of
zoete aardappelen als aas en lokaas. Minimum 5 cm.
Boilies zijn echter slechts alleen in Bungsam Ram te krijgen, en dan nog
in mini verpakkingen. Zoete aardappelen kan je echter gewoon op de
plaatselijke markt kopen.
Zelf konden we dit door tijdsgebrek niet uitproberen. Dus hier ligt nog
een volledig naakt terrein open voor een experimenterende karpervisser.
In alle Thaise meren zwemt een behoorlijke hoeveelheid karper rond,
vaak met fenomenale afmetingen tot + 100 kg. Ze worden echter zeer
zelden gevangen.
Een gehaakte karper gaat er steeds met rechtlijnige snelle runs
vandoor, hierbij vaak verwisselend van richting.
Ondanks zijn gewicht en kracht is het mogelijk deze vis met lichter
materiaal te vangen omdat de dril zich bijna steeds in open water
afspeelt.
Toch zijn lichtere lijnen momenteel taboe door de aanwezigheid van
Mekong katvis en de onmogelijkheid om deze met de huidige viswijze te
vermijden.
Beste kansen zijn 's morgens vroeg en in de late namiddag tot
zonsondergang.
Mekong
katvis
Mekong katvis kan je de ganse dag vangen maar
de namiddag tot 18 uur is veruit het productiefst. Grotere Mekong
daarentegen wordt bijna alleen 's morgens kort na zonsopgang en 's
avonds na 16
uur gevangen.
De gebruikelijke vangstmethodes staan hierboven reeds uitgebreid
beschreven.
's morgens en overdag vis je het best met het dobbersysteem in het
midden van het meer, terwijl je na 17 uur meer kans maakt op de bodem
voor de grotere exemplaren.
Mekong katvis is de explosiefste vechter van alle Thaise vissoorten qua
gewicht en kracht.
Striped katvis
Het kleinere broertje van de Mekong vang je
bijna overal en op elk uur van de dag.
Hij neemt zowel de onbeaasde haak onder de voerbal bij het dobbervissen
als deze op de bodem.
Het effectiefst kan je deze vis echter bevissen met een, met een
broodkorst beaasde haak al dan niet verborgen in een lokvoerballetje.
Het is ook door deze katvis dat het selectief vissen op karper zo
moeilijk is.
De vis vecht met meestal vrij korte felle runs.
Ze komen overal voor in om het even welk meer en je vangt ze zowel in
ondiep als diep water. In Cha Am Fishing Farm komt deze vis massaal
voort, zij het wel in een formaat dat beduidend lager ligt dan elders,
gemiddeld 2/3 kg. Die kan je hier dan soms wel aan de lopende band vangen.
Aligator Gar
Komen in sommige meren courant voor en zijn
zowel op de bodem als met de dobber te vangen. Als aas best levende vis
of vis file.
Vis je in open water, waar je ze vaak ziet jagen, dan is het vissen
met de dobber het effectiefst.
Een Aligator gar is vrij moeilijk te haken vanwege zijn hoornachtige
bek. Laat de vis na de aanbeet goed doorlopen, dan geeft hij het
aas net iets dieper genomen en verhoogt dit je kans aanzienlijk.
Andere vissoorten
De Thaise meren herbergen nog talrijke andere
vissoorten, alleen zijn deze moeilijk gericht te bevissen. Meestal
vang je ze als bijvangst.
Selectiever kan je ze echter het best bevissen met kunstaas.
Onze ervaringen met Baramundi kan je lezen in de dagverslagen van
Thailand 2008.
Verder waren we in 2009 van plan om twee halve dagen met kunstaas te
vissen, maar door de hitte +40 graden gaven we het reeds op na een
tiental minuten.
Volgens de locals is het vissen met kunstaas pas goed als de wind het
water oppervlak doet kabbelen.
In Monster lake verkopen ze plaatselijk gemaakte pluggen die perfecte
imitaties zijn van de daar aanwezige aasvisjes.
|
|
|
 |
