Juli 1994/April 1999  
Klik op de foto voor een vergroting

Juli 1994:
Deze vakantie was eigenlijk een trektocht door Ierland en geen visvakantie, maar de enkele gelegenheden die ik had om te vissen wil ik u toch niet onthouden. De eerste vismogelijkheid was in Rosslare, de aan en vertrekplaats van de Ferries. Hier kwam ik bij nacht toe. Op de top van de pier brand er steeds een licht en veel vissen komen hier in het licht jagen. Enkele jongens waren er aan het vissen met zware slanke, maar kleine  pilkers. Ze wierpen deze zo ver mogelijk uit en visten deze zo vlug mogelijk terug binnen. Vrij regelmatig hapten er harders toe, en heus niet van de kleinsten. Zelf had ik geen kunstaas bij dat hieraan beantwoorde en dus viste ik met de spinner. Mijn aanbeten waren allen van  makreel. Zeker op een lichte spinhengel zijn deze vissen echte acrobaten, de marlijnen in het klein.

In de Galway Bay charterde ik een boot bij een Nederlander en met de aanwezige hengels visten we op de bodem. De hengels waren zware zeehengels, met bijhorende reel. De draad zeker 40/00 en de haken groot genoeg voor een haai van 100 kg. Maar mijn familieleden waren best tevreden met hun vangst. Zo kwamen er tientallen makrelen aan boord, daarvoor zorgde mijn vrouw met een verenpaternoster. De gefileerde vissen waren dan weer het aas voor de kleine hondshaaien en de kleine rogjes. Het was een leuke dag, maar het materiaal niet in verhouding met de vis.

In dezelfde baai kwam ik bij een wandeling langs de oevers een bruinvis tegen die was vast gezwommen in het zeewier. Met het afgaand tij was hij reddeloos verloren zonder hulp. Die hulp gaven wij, en de vis zwom de vrijheid tegemoet.

Op Caradise Lake visten we met de spinhengel vanaf de kant een mooi maaltje baars bij elkaar. De dames fileerden ze en ik at voor het eerst in mijn leven een zelf gevangen vis. Eigenlijk smaakte het  me daardoor minder, maar alle anderen vonden het om de vingers bij af te likken.

In Rathangan, vlakbij de camping waar we kampeerden stroomde er een klein riviertje. Slechts enkele meters breed en 50cm diep. Volgens de plaatselijke inwoners was er op deze rivier ieder jaar een zalmtrek. Zelf maakte ik een wandeling van enkele km in de rivierbedding. Overal waren kleine zalmpjes te zien, maar geen enkele vis van formaat. In de avonduren hoorde ik echter vis azen, zonder deze te zien. Ik haalde een vliegenhengel en  een grote drijvende vlieg. Met slechts 2 meter uitstaande lijn plaatste ik deze op het water, en bij de derde worp hoorde ik het typische geslurp, van zien was er reeds geen sprake meer. Het zetten van de haak gebeurde automatisch, en met flink wat giswerk en geluk, lande ik een mooie bruine forel.

April 1991:
Voor de 5 maal naar Ierland op weekend trip samen met mijn vrouw en zoon Bart. We huurden een boot in Carrick-On-Shannon en vaarden 3 dagen op de Shannon heen en weer. Het weer zelf was regen met nu en dan opklaringen. Als advies voor de vissers kan ik slechts meegeven dat op een boot, met een niet vissende vrouw en zoon het bijna onmogelijk is aan vissen toe te komen. Het is een rustige en mooie manier om op de Schannon rond te trekken, maar ga dan met een vismaat, zodat je met het bijhorende bootje echt kunt vissen. Niet dat ik geen snoek wist te vangen, alhoewel het er niet echt veel waren, zo'n 10 stuks. Daarbij moet gezegd dat ze nooit echt groot waren, slechts enkele kilo. Zelf vindt ik het geen aanrader.