2004 - 02/05/11/05  
Klik op de foto voor een vergroting

De overtocht boekte ik op internet: www.irishferries.com. 2 personen met lichte bestelwagen onder 2.6 m hoog  en als overnachting een cabine in het bovendek met venster. prijs heen en terug: 610 euro. Ook de overnachting boekte ik op internet, en wel bij  Catherine & Sean Smith in hun Fortview house. Hun adres Cloverhill -Belturbet - Cavan  Tel: 00 353 49 43 38 185. Een aanrader met leuke mensen, comfortabele kamers en goed eten.  prijs 25 euro per nacht met ontbijt. Diner aan 15 euro en lunchpakket 4 euro. Je kunt gratis over hun boot beschikken, en verder zorgen ze op wens  voor aas en lokaas en vaak nuttige informatie over alles wat met vissen  te maken heeft. 

Uitrusting:
In de eerste plaats natuurlijk de hengels. Voor mij waren dat: 1 lichte spinhengel - 1 plughengel - 1 match hengel - 1 quivertip - 1 karperhengel 
Dat alles natuurlijk afhankelijk van de vis die je wil vangen. Voor ons was het snoek, en de match en quivertip waren erbij als noodgeval. Voor de werpmolens hadden we spoelen met verschillende lijndiktes, 25/00 voor het werpend vissen met spinners en lichte pluggen, en 35/00 voor het slepend vissen. Verder nog enkele spoelen lichtere draad.  Sommige draad nylon en andere gevlochten. Als kunstaas: lichte spinners voorzien van spinstangetje en anti kinklood. Verder kleine tot middelgrote drijvende pluggen voor het werpend vissen, met als aanvulling grote pluggen voor het slepend vissen en een aanvulling met allerlei lepels en spinners.

Na een tocht van 600 km door Frankrijk naar Cherbourg, een boottocht van 18 uur, en terug 300 km rijden door Ierland kwamen we eindelijk op onze bestemming. Zowel heen als terugreis namen dan ook 2 dagen in beslag. Zeker als je zoals wij met een bestelwagen reist. Maar daar kozen we voor omdat we op die manier alles konden meenemen wat we wilden.  Het vissen starten we iedere dag omstreeks 9.30 uur tot circa 18 uur. Wat eigenlijk wat te laat was om te beginnen en te vroeg om te eindigen, maar dat had dan weer alles te maken met het uur van ontbijt en diner in ons gasthouse. 

Dag 1
Voor onze eerste dag vissen kozen we gemakshalve Corrarod lake. Niet echt groot, maar we konden er beschikken over de boot van het gasthouse. Hoewel we over een  buitenboordmotor beschikten, verkozen we te roeien. Om enig idee te krijgen starten we met slepend vissen en  grote pluggen nabij de oevers. Meerbepaald daar waar de ondiepte overgaat naar dieper water. Na 30 minuten was de eerste vis binnen, een kleine snoek van slechts 1.5 kg. Na nog een zelfde snoekje iets later stopten we met slepen en visten we werpend vanuit de boot de oevers af. Soms vingen we een vis pal tegen de oeverplanten, maar meestal waren dat de kleinere vissen tot een 2.5 kg. Andere dan weer op de diepere plaatsen, ongeveer 10 tot 15 meter uit de oever, en een uitzondering verder uit de oever. Dit zowel met spinner als plug. In totaal vangen we die dag 9 snoekjes. Waarvan de grootste tussen de 4-5 kg wogen. Zelf had ik 7 vissen, Helmut 2. Waarbij u rekening moet houden dat we uit dezelfde boot visten, en Helmut geen enkele ervaring heeft met kunstaasvissen.

Dag 2
Kozen we Parisee lake. Ook hier beschikten we over een boot. Toen we het meer op vaarden, was ons al vlug duidelijk dat het hier vrij  moeilijk vissen zou zijn.  Overal stonden er uitlopende waterlelies, en het meer zelf was zo ondiep en helder dat we altijd de bodem zagen. Met veel moeite wist ik toch nog een snoekje van 4 kg te vangen aan een boven de lelies geviste plug. In totaal werden het er die dag 8 stuks. Het merendeel echter klein. Soms hooguit 1 kg.

Dag 3
Gaan we op aanraden van een andere gast naar Derryhid Lake. Hier wilden we ons meegebracht klein bootje uitproberen. Hoewel het volgens de verkoper moest geschikt zijn voor twee volwassen personen, bleek dit  onmogelijk. We probeerden dit nooit vroeger uit tot onze eigen schande. Met een persoon was het echter wel te doen, zodat we besloten dat ik vanaf de boot zou vissen en Helmut op de plaatsen waar het vanaf de oever mogelijk was.  Maar vanaf de oevers is het op de meeste meren zelden  mogelijk echt goed met kunstaas te vissen. Na twee uren vissen gaf Helmut er de brui aan. Ondertussen klungelde ik alleen wat rond met het roeibootje en wist er ondanks alles 3 snoekjes te vangen. Maar weer was de grootste slechts 4 kg. Zelf had ik wel de indruk dat er hier meer mogelijkheden waren. We besloten in de namiddag terug naar Corrarod lake te gaan en visten er nog enkele uren met als resultaat nog 4 snoekjes. 

Dag 4
Tullyroane lake. Ook hier weer een boot verzorgd door het gasthouse. Het meer zelf was iets groter, maar ook deze maal vrij ondiep en vol opschietende lelies. Binnen een goede maand als de leliestengels taai worden, moet vissen hier echt onmogelijk zijn. Een groot verschil met het vorige ondiepe meer, het water was er niet zo helder, maar toch ook niet troebel. Dus ideaal voor kunstaas. Toen we aankwamen was er reeds een bootje op het meer met twee franse snoekvissers. Zij visten met dood aas, zowel slepend, werpend, als met de dobber op en boven grond. Wij visten er de volledige dag met kustaas, spinners en pluggen, boven en tussen de waterlelies, steeds werpend. Tegen alle verwachtingen in won de spinner het steeds van de plug. Zoals alle dagen dat we in Ierland visten, was de beste tijd voor 13 uur, om daarna rond 17 uur te herbeginnen.  Alle vissen vochten er vrij fel en waren bijna steeds tussen de 3 en 4 kg. In totaal hadden we er 12 stuks. De dood aas vissers 14 stuks. Zij visten er de vorige dag 2 uur in de avond en vingen er toen ook 10 stuks. Wat overduidelijk weergeeft dat indien mogelijk, het beter is te vissen van zonsopgang tot circa 13 uur, en dan terug vanaf 17 uur tot zonsondergang. Maar dan moet je wel voor je eigen eten zorgen, wat we er deze maal niet voor over hadden.

Dag 5
Graag hadden we toch enkele grotere snoeken op ons palmares gekregen, en hiervoor besloten we een van de grotere meren in de omgeving op te zoeken, namelijk Killykeen laeke. We lieten er een boot brengen op bestelling, prijs 25 euro per dag. Het was dan ook ruim 10 uur toen we begonnen te vissen. Pas gestart met slepend vissen, of de eerste snoek knalde reeds op een van de pluggen. De vis was nu ook weer tussen de 4-5 kg. Met veel hoop dat dit een van de kleinere was op dit meer visten we de ganse dag verder. In de eerste uren wisten we in dezelfde omgeving nog 5 exemplaren te vangen. Maar nooit waren ze groter. Ook hier visten we zowel slepend als werpend met hetzelfde resultaat. Uiteindelijk besloten we de rest van het meer te verkennen. Verderop bleken er verschillende bootjes actief op snoek te vissen. Zowel slepend met pluggen als met dood aas. Bij navraag bleek er die dag niemand meer dan drie snoekjes te  hebben per boot zodat we uiteindelijk toch tevreden waren van ons resultaat. De rest van de dag wisten we echter geen vis meer te  vangen, als je dat eentje, die amper de grote van een haring was en die ik tussen het riet uitpeuterde niet meetelde.

Dag 6
Ondanks dat de brasemvissers de afgelopen week zelden iets noemenswaardig gevangen hadden wou ik de laatste dag toch mijn geluk  eens wagen op witvis. Helmut zette me met de boot op de tegenoverliggende oever af en ging zelf verder op snoek vissen. We spraken af me om 16 uur terug op te pikken. De plaats was op goed geluk gekozen, maar bleek een catastrofe te zijn. Op slechts 5 meter uit de kant stond er zeker 12 meter water. En uit inlichtingen wist ik reeds dat de vis alleen iets beet in de ondiepe meren. Ondanks dat probeerde ik alles uit, maar het resultaat bleef nul. Toen Helmut me oppikte bleek ook hij slechts 3 snoekjes gevangen te hebben. De andere vissers hadden ongeveer hetzelfde resultaat. Dit was dan ook onze laatste visdag in Ierland. Een van de gasten in het gasthous wierp die dag zijn hengel uit in Tully lake, en dit vanaf een van de twee aanwezige vissteigers. Het klein meertje is vrij ondiep, en ook sterk begroeid. Hij viste er met de matchhengel, dobber, en maden als aas. Resultaat 23 zeelten met een totaal gewicht van 29 kg. Hij was dan ook een van de weinige coars-vissers  die de afgelopen week echt iets noemenswaardig wist te vangen. Verder was het een leuke visreis, en daar waren de talrijke Ieren en vissers waarmee we op onze reis kennis maakten en ons als vrienden behandelden zeker niet vreemd aan.